കടമ്മനിട്ടക്കവിതയിലെ തിരിച്ചറിവുകൾ

 കടമ്മനിട്ട  കവിതയിൽ നിറങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു വലിയ തെറ്റിദ്ധാരണയുണ്ട് . അദ്ദേഹം കുറുപ്പിന്റെ കവിയാണ് എന്ന് നമുക്കറിയാം . എല്ലാ വെൺകളിയിട്ട ചുമരുകളിലും ഞാൻ എന്റെ അസ്ഥിക്കരി കൊണ്ട് ചിത്രങ്ങൾ വരയ്ക്കും എന്നു കടമ്മനിട്ടയാണ് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത് . ഇപ്പോൾ നാം ധരിക്കുന്നത് ഈ ലോകമാകെ വൃത്തികേടാക്കാൻ നടക്കുന്ന ഒരാളാണ് കടമ്മനിട്ട് എന്നാണ് ; പ്രകൃതിയെ ധിക്കരിക്കുന്ന , ജീവിതത്തെ ധിക്ക രിക്കുന്ന ഒരാളാണ് കടമ്മനിട്ട് എന്നാണ് . നാം ആലോചിക്കാത്തത് , എന്തിനാണ് ഈ വെൺകളി എന്നാണ് . നമ്മുടെ ജീവിതം ഒരു വെൺകളിയിട്ട ജീവിതമാണെന്നും ഈ വെൺകളിയിടയിൽ പല " ഇകേഷൻസും ' ഒളിഞ്ഞുകിടക്കുന്നുണ്ട് എന്നും പല പ്ലസും മെനസും ഉണ്ട് എന്നും പല വൈകൃതങ്ങളും ഉണ്ടെന്നും പല പാരതന്ത്ര്യത്തിന്റെ കണ്ണുനീരുണ്ട് എന്നും പല ക്രൂരതകളുടെ ചുകപ്പുകൾ ഉണ്ടെന്നും നാം തിരിച്ചറിയാതിരിക്കുകയും ഇങ്ങനെ തിരിച്ചറിയാതിരിക്കാൻ നാം നമ്മുടെ വീടുകളും ചുമരുകളും വെള്ളപൂശുകയും ചെയ്യുന്നു . വെള് പൂശുക , താറടിക്കുക എന്നീ പദങ്ങ ളുടെ ധർമ്മവും ചരിത്രവും അർത്ഥവും കടമ്മനിട്ടയ്ക്കറിയാം . അതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം പറയുന്നു താൻ ഈ വെൺചുമരുകളെല്ലാം കരിപൂശുമെന്ന് .

എന്താണ് ലോകത്തിന്റെ നിറം ? തനിനിറം ? ഇന്നത്തെ നാഗരികത നൽകിയിട്ടുള്ള ഉത്തരം അതിന്റെ നിറം വെളുപ്പാണ് എന്നാണ് . നിറത്തെ നിറം കൊണ്ടതിർക്കുവാനാണ് കടമ്മനിട്ടയുടെ ശ്രമം . അപ്പോൾ നിറം ചരിത്രത്തിന്റെ ഒരു " ഫൾക്രം ' ആയിത്തീരുന് ു ; ഒരു വഴിത്തിരിവ് . അത് നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തെ കീഴ്മേൽ മറിക്കുന്ന ഒരു ഉപകരണമായിത്തീരുന്നു എന്നുപറയാം . അതുകൊണ്ട് വൈലോപ്പിള്ളിയെപ്പോലെ കടമ്മനിട്ടയും കറുപ്പിനെ സ്നേഹിക്കുകയും വെളുപ്പിനെ സംശയിക്കുകയും കാളിയെ സ്നേഹിക്കുകയും ഗൗരിയെ തിരസ്കരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു . ഗൗരി എന്നുവിളി ക്കുന്നത് ഉത്തരേന്ത്യയിൽ ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട ഒന്നാണ് . ഗൗരിയെ ത്യജിക്കു തയും കാളിയെ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഗൗരീതത്വം ത്യജിക്കുകയും കാളിതത്വത്തെ അംഗീകരിക്കുകയുമാണ് കടമ്മനിട്ട ചെയ്യുന്നത് . ഇതാണ് നിറത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയം അഥവാ നിറത്തി ന്റെ ചരിത്രം .
 " കൂരിരുട്ടിന്റെ കിടാത്തി , യെന്നാൽ . സൂര്യപ്രകാശത്തിനും തോഴി

വൈലോപ്പിള്ളി കാക്കയെ സ്നേഹിക്കുന്നു :
“ ചീത്തകൾ കൊത്തിവലിക്കുകില്ല മേറ്റവും വൃത്തിവെടുപ്പെഴുന്നോൾ , കാക്ക നീ ഞങ്ങളെ സ്നേഹിക്കിലും കാക്കണം സ്വാതന്ത്ര്യമെന്നറിവോൾ . '

കാക്ക ' യിൽ കറുപ്പ് ചരിത്രത്തിന്റെ ഒരു നിറമായാണ് വരുന്നത് . കറുപ്പിനെപ്പറ്റി കടമ്മനിട്ട് എപ്പോഴൊക്കെ പറയുന്നുവോ അപ്പോഴൊക്കെ പറയുന്നത് , നമ്മു ടെ നാട്ടിൽ ഇപ്പോൾ അധർമ്മത്തിന്റെ നിറം വെളുപ്പായി രിക്കുന്നു എന്നാണ് . യഥാർത്ഥമായ ധർമ്മം കറുപ്പായിത്തീരുകയും യഥാർ . ത്ഥമായ അധർമ്മം വെളുപ്പ കൊണ്ട് മറച്ചതാണെന്നും കടമ്മനിട്ട മനസ്സിലാ ക്കുന്നു . അത് നാം വായിക്കുമ്പോൾ ഇന്ത്യാചരിത്രത്തിൽ , നമ്മുടെ സംസ്കാ രത്തിൽ വെൺകളിക്കും വെൺമാടങ്ങൾക്കും വലിയ സ്ഥാനമുണ്ടായിരുന്നു എന്നുംകൂടി ഓർക്കണം . പന്തളത്തു കേരളവർമ്മത്തമ്പുരാൻ ' കു ്മായമിട്ട് ഉന്നതമോടിയാർന്ന ഉന്നത മേടകൾ പരസഹസ്രം ' എന്നു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് . കാളിദാസൻ , സൗധ സുധാ ധവളിതേ എന്ന് തന്റെ ആദർശനഗരത്തിലെ വീടുകൾക്ക് വെൺകളിയിടുകയുണ്ടായി . കാളിദാസൻ ലഡാക്കിൽനിന്നു വന്ന് ഉജ്ജയിനിയിൽ ജീവിക്കുകയും ഉജ്ജയിനിയിലുള്ള കളിക്കുന്നുകളിൽ കയറിമറിയുകയും അവിടെയുള്ള ഗുഹകളിൽ രതിലീലകളിൽ ആസ്വാദനം നടത്തുകയും ചെയ്തു , നവരത്നങ്ങളിൽ ഒരാളാണ് . അദ്ദേഹത്തിന്റെ ലോകം ശുഭമായിരുന്നു , സുന്ദരമായിരുന്നു . കാളിദാസന്റെ ലോകത്തെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രശ്നം ഒരു സ്ത്രീയുടെ നഷ്ടപ്പെട്ട മോതിരം തിരിച്ചുകിട്ടുക എന്നതാ യിരുന്നു ; അതാണ് ശാകുന്തളത്തിലുള്ളത് .


കാളിദാസൻ , തന്റെ കാലത്തെ സംസ്കാരത്തെ വെള്ളയടിച്ചു കാണിച്ച തുപോലെ ഇന്നത്തെ ലോകത്തെയും വെള്ളയടിച്ചു കാണിക്കണം എന്നു വിശ്വസിക്കുന്ന കവികളുണ്ട് . അതേസമയം ഈ ലോകത്തെ തുണിയുരിച്ച് തൊലിയുരിച്ച് കാണിക്കുകയാണ് കവിധർമ്മം എന്നു വിശ്വസിക്കുന്നവ രുമുണ്ട് . ഇങ്ങനെ കവികൾ രണ്ടുതരത്തിലുണ്ട് എന്നും നമുക്കറിയാം . അതുകൊണ്ട് കാളിദാസൻ എല്ലാവർക്കും സ്വീകാര്യനും എല്ലാവർക്കും സമ്മാന്യനുമായ കവിയായിത്തീരുകയും മൃച്ഛകടികത്തിന്റെയും സ്വപ്ന വാസവദത്തത്തിന്റെയും കർത്താക്കൾ അത്രമേൽ പ്രശസ്തരല്ലാതായി ത്തീരുകയും ചെയ്തുവെന്ന് നാം ഇന്നറിയുന്നു . ഒരു കറുത്ത ജീവിതത്ത് , കറുത്ത കുട്ടികളെ , കറുത്ത ലോകത്തെ പുച്ചിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു നാഗരികതയോടുള്ള പ്രതിഷേധം തീർച്ചയായും കടമ്മനിട്ട തന്റെ കവി തകളിൽ നിരന്തരം അവതരിപ്പിക്കുന്നുണ്ട് . അതാണ് കാട്ടാളൻ , കുറത്തി , കിരാതവൃത്തം തുടങ്ങിയ കവിതകളെഴുതി കാണിച്ചത് . പിന്നെ ശാന്തയും ഒരു നിറം , ഒരു തൂലിക ( താറും കുറ്റിച്ചലും ) കൊണ്ട് കടമ്മനിട്ട കവിതയെഴു തുമ്പോൾ സംഭവിക്കുന്നത് പൂശിയ നിറമെല്ലാം കാപട്യത്തിന്റെതാണെന്ന് അറിവിന്റെ വരവാണ് . മഴവില്ലുകൊണ്ട് കവിതയെഴുതിയവർ നമുക്കുണ്ട് . ജീവിതത്തിന്റെ കടലിൽ തൂലിക മുക്കിയാണ് താനെഴുതുന്നതെന്നാണ് വൈലോപ്പിള്ളി പറഞ്ഞത് . ഒരു ചൂലുകൊണ്ടാണ് കവിതയെഴുതുന്നത് എന്നുപറയുന്നതിന്റെ അർത്ഥം നമുക്കറിയാം . ഇതിന് ചരിത്രപരമായ അർത്ഥം തന്നെയാണുള്ളത് . " തോട്ടിയുടെ മകനി ' ൽ തോട്ടിയ്ക്ക് ഒരു ചൂലു ണ്ടായിരുന്നു എന്നും അവന്റെ കൈയിൽ ഒരു തൊട്ടിയുണ്ടായിരുന്നു എന്നും അതിലുള്ളത് നമ്മുടെ മാലിന്യമാണ് എന്നും അയാൾ ആ ചൂലുകൊണ്ട് വത്തിയാക്കുന്നത് നമ്മുടെ മാലിന്യമാണ് എന്നും പറയുവാനാണ് ഇവിടെ , പുരോഗമന സാഹിത്യപ്രസ്ഥാനമുണ്ടായത് . അങ്ങനെ ആ സാഹിത്യം നമ്മുടെ സമുദായത്തെ അട്ടിമറിക്കുകയും നമ്മുടെ എഴുത്തുപകരണങ്ങളെ മാറ്റിത്തീർക്കുകയും ന ്മുടെ സ്വർണ്ണപ്പേനകളെ അടിച്ചുതെറിപ്പിക്കുകയും അതിനു പകരമായി ഈ നാടിന്റെ ചരിത്രം , നാടിനെ വൃത്തിയാക്കുന്ന് തൂലിക കൊണ്ടുതന്നെ മുദ്രപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു . ചൂല് തൂലികയാവു ന്നത് അങ്ങനെയാണ് . ചൂല് എന്നത് പുരോഗമനസാഹിത്യത്തിനുള്ള പേരാണെന്നും റിംബോവിനെ കക്കൂസ് കവിയെന്നും മുൻസിപ്പൽ കവി എന്നുമാണ് വിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നത് എന്നും കൂടി ഓർക്കണം . ഇപ്പോഴും ആരെയെങ്കിലും ശകാ ിക്കണമെന്നു തോന്നുകയാണെങ്കിൽ തോട്ടിയെന്നു തന്നെയാണ് , ചൂലേ എന്നു തന്നെയാണ് വിളിക്കുക . ഗാന്ധിജി ഇത് മാറ്റി പ്പറയുകയും തോട്ടിപ്പണിയാണ് ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ശ്രേഷ്ഠമായ പണി എന്നു പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്ത രാഷ്ട്രീയനേതാവാണ് . ഇത്തരമൊരട്ടിമറി എഴുത്തുകാരൻ നടത്തുമ്പോൾ , അയാൾ തന്റെ തൂലികയായ ഈർക്കിൽ കൊണ്ട് , കരിഞ്ഞ എല്ലുകൊണ്ട് , ലോകത്തിന്റെ അവിശുദ്ധമായ ചിത്രം എഴുതുന്നു . അവിശുദ്ധം എന്ന പദം എന്താണ് ശ്ലീലം , എന്താണ് അശ്ശീലം എന്ന ചോദ്യം നമ്മുടെ മുമ്പിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നു . നമ്മുടെ അക്കാദമിക് പണ്ഡിതന്മാരെല്ലാം ശ്ലീലാശ്ലീലങ്ങളെക്കുറിച്ച് ചർച്ച ചെയ്തുനിർത്തിയതേയ ള്ളൂ . ഈ ചോദ്യങ്ങൾ കടമ്മനിട്ട എന്റെ കഫം ഞാൻ നിന്റെ മുഖത്തേക്ക് തുപ്പുന്നു എന്നു പറയുന്നു . ഇതത്ര സരളമായ കാര്യമല്ല . ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ തന്റെ കാമുകിയെ , ഭാര്യയെ ചുംബിക്കുകയും " അധരമധുവിധുനാം ഭാഗ്യവന്തം സുഗന്ധീം ' എന്ന പഴയ ശ്ലോകം ഓർക്കുകയും പിറ്റേന്ന് ചങ്ങാതിയോട് ഇപ്പറയുന്നതെല്ലാം നുണയാണ് എന്ന് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുകയും " അധരമധു എന്നുപറയുന്നത് വെറും ഉമിനീരു തന്നെയാണെന്ന് സ്ഥിരീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു . ഈ ഉമിനീര് എവിടെവെച്ച് മധുവായിത്തീരുന്നുവെന്ന് , ഈ വെറും ഉമിനീര് എവിടെവെച്ച് കലയായിത്തീരുന്നുവെന്ന് തീരുമാനിക്കു ന്നിടത്താണ് ലോകത്ത് ശിലം , അശ്ലീലം എന്ന വേർതിരിവ് ഉണ്ടാകുന്നത് . അപ്പോൾ നമ്മുടെ അനുഭവങ്ങളുടെ മൂല്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു പുനർവിചാര ത്തിലേക്ക് നാം എത്തിച്ചേരുന്നു

 “ നീയൊട്ട വിയർക്കുന്നുപോലുമില്ലല്ലോ നിന്റെ വിയർപ്പിന്റെ നനവുപോലുമെന്റെ
ചുണ്ടുനനയ്ക്കാനില്ലല്ലോ "
എന്ന് കടമ്മനിട്ട് ചോദിക്കുന്നു .
“ ഒരു നെടുവീർപ്പെങ്കിലുമയച്ച് ഈ നിർവ്വികാരത് നീ ഭഞ്ജിക്കുക " ( ശാന്ത )

എന്ന് കടമ്മനിട്ട് പറയുന്നു . അത് ശാന്തയുടെ നിർവികാരതയാകാം , മൗനമാകാം . ചരിത്രത്തിന്റെ മൗനമാകാം . അതിന്റെ വിയർപ്പ് ഒരു പുണ്യവി സ്തുവായിത്തീരുന്നു . ' കാക്ക ' യിൽ വൈലോപ്പിള്ളി നമ്മുടെ നാട്ടിൽ ഏറ്റവും വിശുദ്ധിയുള്ള വസ്ത പശുവിന്റെ ചാണകമാണെന്ന് ഗുരുത്വദോഷിയായി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് . എന്തുകൊണ്ടാണ് ചാണകം തളിക്കുമ്പോൾ ശുദ്ധിയാക ന്നത് , അശുദ്ധി ശുദ്ധിയാകുന്നത് എന്ന് സാംസ്കാരികമായ , ചരിത്രപരമായ ഒരു ചോദ്യമാണ് . വിയർപ്പിൽ നിന്നു മോചനം നേടുകയാണ് നിങ്ങളുടെ കാമുകത്വത്തിന് ആവശ്യം എന്നു പരസ്യം ചെയ്യുന്ന ഒരു സോപ്പുക മ്പനിയുടെ മുമ്പിൽ , ഒരു നാഗരികതയുടെ മുമ്പിൽ ഇന്നു നിന്നെ ഞാൻ കൂടെ കൊണ്ടുപോവുകയില്ല . നിനക്ക് വിയർപ്പുനാറ്റമുണ്ട് എന്നുപറയുന്ന " ടോയ്ലെറ്റ് പരസ്യങ്ങള്ടെ മുമ്പിൽ നിന്നുകൊണ്ട് ഒരു നാഗരികതയെ വെല്ലുവിളിച്ചുകൊണ്ടാണ് നിനക്ക് ഒന്നു വിയർക്കുകപോലും ചെയ്യുന്നില്ലേ എന്നു ചോദിക്കുന്നത് . ഇത് കടമ്മനിട്ട് മാത്രം പറഞ്ഞതല്ല , കൊടിയ യുദ്ധി ക്കളത്തിനു നടുവിൽ നിന്നുകൊണ്ട് , യുദ്ധം ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ , ജോസഫൈൻ , നീയിന്നു കുളിക്കരുത് , ഞാൻ നിന്റെ അടുത്തേക്ക് വരുന നുണ്ട് എന്നു പറഞ്ഞയച്ചത് നെപ്പോളിയൻ എന്ന ലോകപ്രസിദ്ധ യോദ്ധാവായിരുന്നു . അശ്ശീലത്തിന്റെ തത്വശാസ്ത്രം ഇവിടെയൊക്കെയുണ്ട് . നിങ്ങൾ അശ്ലീലത്തെക്കുറിച്ച് ചർച്ച ചെയ്യുമ്പോൾ ശ്ലീലാശ്ലീലങ്ങളുടെ ചരി ത്രപരമായ , നരവംശശാസ്ത്രപരമായ പ്രശ്നം അന്വേഷിക്കുന്നില്ല എന്നാണ് അർത്ഥം . ഒരു ശിശുവായ കവി , ഒരു കടിഞ്ഞൂൽ പൊട്ടനായ കവി ( പൊട്ടന്റെ ഗുണം പൊട്ടൻ മാത്രമേ ഈ നാട്ടിൽ മിടുക്കനാകുന്നുള ളു എന്നാണ് ) ഈ നാട്ടിൽ തന്നെ ഓമനിച്ചു വളർത്തിയ അച്ഛനും അമ്മയും ഒരു വാക്കേ തന്നിട്ടുള്ളുവെന്നും അത് അരുത് എന്നതാണെന്നും എഴുതി . വീട് എന്നത് ചുമരുകളുള്ള ശൂന്യതയാണ് എന്നും നഗരം എന്നത് പാതാളങ്ങൾ കെട്ടി പ്പടുത്ത ഒരു അഭയസ്ഥാനമാണ് എന്നും ഇതൊരു വ്യാകരണത്തെറ്റാണ് എന്നും കടമ്മനിട്ട് അറിഞ്ഞിരുന്നു . അതുകൊണ്ട് എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും എന്നെ പഠിപ്പിച്ച പുണ്യപദം അരുത് എന്ന പദം , ഈ അരുതിൽനിന്നും രക്ഷപ്പെടാൻ എന്താണ് വഴി എന്ന കടമ്മനിട്ടയുടെ ബോധം തന്റെ വീടു വിടുവാനും നാടു വിടുവാനും തന്റെ പരിമിതങ്ങളായ അനുഭവങ്ങൾ ഉപേ ക്ഷിക്കുവാനും രാത്രികാലങ്ങളിൽ ഉണർന്നിരിക്കുവാനും രാത്രിയിൽ ഒരു ലോകമുണ്ടെന്നറിയുവാനും കഴിഞ്ഞു എന്ന് നാം മനസ്സിലാക്കുന്നു . ഇന്ന് അദ്ദേഹത്തോട് അരുത് എന്നുപറയുവാൻ ആരുമില്ല . ഉപദേശങ്ങൾ കേശ ക്കുന്ന ആളുകളേയുള്ളൂ . അദ്ദേഹം താണ്ടിയ നിമോന്നത ഭൂമികളെക്കുറിച്ച് , അനുഭവസ്ഥലികളെക്കുറിച്ച് ഇന്നു നാം അയവിറക്കുക മാത്രമാണ് ചെയ്യു ന്നത് . ശരിയും തെറ്റും ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുന്ന , ശീലാശ്ലീലങ്ങൾ ചോദ്യം . ചെയ്യപ്പെടുന്ന , വ്യാകരണങ്ങൾ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുന്ന ചില മൗലികമായി സന്ദർഭങ്ങൾ ലോകത്തുണ്ട് . കുമാരനാശാന്റെ എല്ലാ കൃതികളിലും സ്നേഹം കാണുവാനാണ് നമ്മുടെ അധ്യാപകർക്ക് താല്പര്യം . പക്ഷേ , ആശാൻ പാടിയതെല്ലാം തെറ്റായ പ്രേമങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ് എന്നും സ്നേഹത്തിന്റെ വൃത്തഭംഗങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ് എന്നും ഒരു സന്യാസിയുടെ പ്രേമം , ഒരു ഭാര്യ യ് മൂന്നാമതൊരാളോട് തോന്നുന്ന പ്രേമം , ഒരു മാതംഗിക്ക് ബുദ്ധഭിക്ഷവി നോട് തോന്നുന്ന പ്രേമം , ഒരു വേശ്യയ്ക്ക് സാക്ഷാത്കരിക്കുവാൻ കഴിയുന്ന യഥാർത്ഥപ്രേമം - ഇങ്ങനെ നമ്മുടെ പ്രേമത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ സന്ദർഭങ്ങളെ ഊട്ടി വളർത്തുകയല്ല  , തകർത്തുകളയുകയാണ് ആശാൻ ചെയ്തതെന്ന് നമുക്കറിയാം . നേരത്തെ നാം അറിഞ്ഞതൊന്നും അനുരാഗമല്ല എന്നറി യുവാൻ ആശാന്റെ കവിത ഒരവസരം തന്നു . ഇതൊരു അർത്ഥഭേദമാണ് . അതായത് നാം ഇതുവരെ താമസിച്ചിരുന്നത് യഥാർത്ഥവീട്ടിലല്ലാ എന്നും . ഇതൊരു നുണയാണ് എന്നും നമുക്കിനി വീട്ടിലേക്ക് പോകാം എന്നും പറയാനുള്ള ഒരു ശ്രമമാണ് ആശാൻ നടത്തിയത് . ഇങ്ങനെ അനുരാഗ് ത്തിന്റെ ഒരു പുതിയ വീട് ആശാൻ നമുക്ക് കാണിച്ചുതന്നു . ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ദുരന്തം സ്നേഹം സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുന്നില്ല എന്നതാ ണെന്ന് ആശാൻ കേരളത്തിലെ യുവാക്കൾക്ക് മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുത്തു . ഇത്തരത്തിലുള്ള ഒരു മൂല്യമാറ്റം കടമ്മനിട്ടയുടെ കവിതകളിലുണ്ട് . നമ്മുടെ മൂന്നു കവികളിലുമുണ്ട് . ചങ്ങമ്പുഴയിലും വൈലോപ്പിള്ളിയിലും കടമ്മനിട്ട യിലും . അവരുടെ മൗലികമായൊരു വ്യത്യാസം മൂന്നു താളങ്ങളിൽ മൂന്ന് ശബ്ദങ്ങളിൽ പാടിക്കൊണ്ടിരുന്നു എന്നതാണ് .

സംസ്കാരത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യൽ എല്ലാ വലിയ കവികളിലും കാണാം . ഒരധ്യാപകൻ , ആചാര്യൻ , നേതാവ് തലയ്ക്കു മുകളിൽ കൈവച്ചനുഗ്രഹിക്കു മ്പോൾ അതിന്റെ ഒരർത്ഥം നീയന്റെ കൈപ്പത്തിക്കുമുകളിൽ വളരരുത് എന്നാണ് . സംസ്കാരത്തിന്റെയും ചടങ്ങുകളുടെയും ഈ വൈപരീത്യം മനസ്സിലാക്കുമ്പോൾ കവി അവിശ്വാസിയായിത്തീരുന്നു . അയാൾ നില നിൽക്കുന്ന നാഗരികതയുടെ ശത്രുവായിത്തീരുന്നു . ഈ വൈപരീത്യമാണ് , നിലനിൽക്കുന്ന നാഗരികതയോടുള്ള ശത്രുതയാണ് കടമ്മനിട്ടയുടെ കവി തയിലുടനീളമുള്ളത് . അതുകൊണ്ടാണ് അദ്ദേഹം സെക്സിനെപ്പറ്റി പറയു ന്നുവെന്ന് പലരും ആക്ഷേപിക്കുന്നത് . ഇത് ആത്മവഞ്ചനയുടെ ഭാഗമാണ് . നാം വസ്ത്രധാരണത്തിൽ എത്രമാത്രം താല്പര്യം കാണിക്കുന്നുവോ അത്ര യധികം നമ്മുടെ ഞരമ്പുകൾ ദുർബ്ബലമാണ് എന്ന് മാത്രമേ അതുകൊണ്ട് അർത്ഥമാകുന്നുള്ളൂ . നമ്മുടെ ഞരമ്പുകളെ നാം ഭയപ്പെടുന്നത് കൊണ്ടാണ് നാം വസ്ത്രങ്ങളെ ആശ്രയിക്കുന്നത് എന്ന് ഒരു കവി മനസ്സിലാക്കുമ്പോൾ ഈ വസ്ത്രത്തിന് മറ്റൊരു വലിയ അർത്ഥമുണ്ടായിത്തീരുന്നു . വസ്ത്രം എന്നത് സത്യത്തെ മൂടുന്ന ഒരു വലിയ വസ്തവുമാണ് . ചരിത്രത്തെ മൂടിവെക്കുന്ന വലിയൊരു വസ്ത്രവുമാണ് . ചാരിത്രവതിയായ ഒരു വനിത തന്റെ ഭർത്താ വിൻ മാത്രം സ്വന്തം ശരീരം കാട്ടിക്കൊടുക്കുന്നതുപോലെ ഒരു കവിത യഥാർത്ഥ സഹൃദയനുമാത്രം തന്റെ സ്വത്വം കാണിച്ചുകൊടുക്കുന്നു എന്നത് രതീയ ആലങ്കാരികശാസത്തിലെ ഒരു മർമ്മമാണ് . ഓരോരുത്തർക്ക് മാരോന്നാണ് നഗ്നത . വാസ്തവത്തിൽ ശരീരത്തിന്റെ ഏതു ഭാഗമാണ് മൂടിവെയ്ക്കേണ്ടത് എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള അഭിപ്രായമാണ് നഗ്നത . ഓരോ വാക്കും ഓരോ ഒത്തുതീർപ്പാണെന്ന് ഒരു കവിയറിയാം . ഒരു കവിത തന്റെ വസം ഊരിക്കളയുമ്പോഴും തന്റെ ശരീരം കാണിക്കാൻ വിഷമിക്കുമ്പോൾ അയാൾ സ്വീകരിക്കുന്ന അടിക്കുപ്പായത്തിനാണ് കവിത എന്നുപറയുന്നത് . അതിൽ അയാൾ ചിലപ്പോൾ വളരെ പരുഷമായ വാക്കുകൾ ഉപയോഗിച്ചു . എന്നുവരാം . പുലയാടി എന്നും കഴുവേറി എന്നുമുള്ള വാക്കുകൾ കടമ്മനി ട്ടയ്ക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടതാണ് . കാരണം , നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഒരു പ്രഭവം പുലയാട്ടാണ് . ഇത് വർഗ്ഗങ്ങളുടെ സങ്കരത്തിന്റെ അർത്ഥമാണ് .

കവിത നഗ്നതയുടെ ദർശനമാണ് എന്ന് ഇന്ത്യൻ കവികൾക്കും അറിയാമായിരുന്നു . കവിത മനുഷ്യവർഗ്ഗത്തിന്റെ അടിക്കുപ്പായമാണ് എന്ന് ഇന്ന് നാം തിരിച്ചറിയുന്നു . കവിത ശരീരത്തോടൊട്ടിക്കിടക്കുക യും നിങ്ങളുടെ ശരീരം എത്ര മെലിഞ്ഞതാണ് , എത്ര കൊഴുത്തതാണ് , എത്ര വിരൂപമാണ് , എത്ര സുന്ദരമാണ് എന്ന് കാണിച്ചുകൊടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു . സത്യത്തിന്റെ ശരീരത്തോട് ഏറ്റവും ഒട്ടിക്കിടക്കുന്ന വസ്ത്രത്തി നാണ് നാം കവിത എന്നു പറയുന്നത് . കടമ്മനിട്ടയും സത്യം പറയുവാൻ വാക്കുകൾ അന്വേഷിച്ചു പോകേണ്ടിവരുന്നു . എല്ലാ വാക്കുകളും കളവാണ് എന്ന് കടമ്മനിട്ടയറിയാം . വാക്കുകൾ കാരണവന്മാരുണ്ടാക്കിയതാണ് ; അതിനൊരുപാട് അർത്ഥങ്ങളും അനർത്ഥങ്ങളുമുണ്ട് . താൻ ഒരു വാക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കുമ്പോൾ തന്റെ അനുഭവത്തിന് ഒരു കൂടുണ്ടാക്കുകയാണ് എന്ന് കടമ്മനിട്ടയ്ക്കറിയാം . തന്റെ അനുഭവത്തിന്റെ നാഗത്തിന് , നരിക്ക് , സിംഹത്തിന് ഒരു കൂടുണ്ടാക്കുകയാണ് . ഈ കൂട് എത്രത്തോളം കൂടല്ലാതാ ക്കാം എന്നു ശ്രമിക്കുക മാത്രമാണ് ഒരു കവിയുടെ തലയിലെഴുത്ത് എന്നും കടമ്മനിട്ടയ്ക്ക് അറിയാം .

ഓരോ കവിതയിലൂടെയും തന്റെ ജീവിതത്തിലെ മഹാദുരിതമയമായ ദിനങ്ങളിലൂടെയാണ് കടന്നുപോകുന്നത് എന്നു കവികൾക്കറിയാം . കാരണം മാന്യത വളരെ വൈകി വരുന്നതും അംഗീകാരം കൊണ്ടുവരു ന്നതു . അംഗീകാരം പലപ്പോഴും അലസത കൊണ്ടുവരുന്നതുമായ ഒരനുഭ വമാണ് . എല്ലാ കവികൾക്കും ഇത് സംഭവിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കും . പക്ഷേ , അതിൽ ചില പ്രശ്നങ്ങളുണ്ട് . കുറത്തിയിൽ , കാട്ടാളനിൽ , ശാന്തയിൽ കടമ്മനിട്ട ഉന്നയിക്കുന്നത് ഉല്പാദനത്തിന്റെ പ്രശ്നമാണ് ; ഈ ലോകം ആരുടേതാണ് എന്ന ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരവും . ഈ ലോകം വൃത്തിയാ ക്കുകയും അഭിലഷണീയമാക്കുകയും ജീവിതവ്യമാക്കുകയും ചെയ്ത ജനങ്ങ് .ളിൽ നിന്ന് അവരുടെ അദ്ധ്വാനം കൊണ്ട് അല്പം ക്ഷീണം സംഭവിച്ചി സന്ദർഭത്തിൽ ആയുധങ്ങൾ അട്ടിമറിക്കുകയും ആയുധങ്ങൾ കൃഷിക്കുള്ള ഉപകരണങ്ങളടായിത്തീരുന്നതിന് പകരം മർദ്ദനത്തിനുള്ള ഉപകരണ് മായിത്തീരുകയും ആരോ നമ്മുടെ തലയ്ക്കു മുകളിലിരുന്ന് പണ്ടാരഭരണം ' നടത്തുവാൻ ആരംഭിച്ചു എന്നും കടമ്മനിട്ട് മനസ്സിലാക്കുന്നു . പരിക്ഷീണനും വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടവനുമായ തൊഴിലാളിയിൽ നിന്ന് മേലാളന്മാർ അധികാരം പിടിച്ചെടുക്കുയും ചെയ്യുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ചരിത്രത്തിന്റെ ബോധം തന്റെ നുണയുടെ തത്വശാസ്ത്രത്തിൽക്കൂടി അവതരിപ്പിക്കുകയുമാണ് കടമ്മന നിരന്തരമായി ചെയ്തുപോരുന്നത് .

തന്റെ അമ്മയെ നേടിയെടുക്കുവാനുള്ള ഒരു മകന്റെ മോഹമാണ് കടമ്മ തി തന്റെ കവിതയിൽ പ്രകടിപ്പിക്കുന്നത് . ഇതിന്റെ അർത്ഥം , അദ്ദേഹം തന്റെ അമ്മയെ നേടിയെടുക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചു എന്നല്ല . തന്റെ ദേവിയെ തന്റെ നാടിനെ , തന്റെ ലോകത്തെ നേടിയെടുക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചു എന്നാണ് . അതിന്നർത്ഥം ഇവിടത്തെ ദളിതവർഗ്ഗം , മർദ്ദിതവർഗ്ഗം അവരുടെ നഷ പ്പെട്ട മാതാവിനെ തിരിച്ചെടുക്കുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു എന്നാണ് . എന്റെ അമ്മയെ എനിക്കു വേണം , എന്ന് അച്ഛനോടു പറയുന്ന , അധികാരിയോട് പറയുന്ന ഒരു മകൻ വാസ്തവത്തിൽ ലോകത്തിലെ ആദ്യത്തെ വിപ്ലവകാരി യാണ് എന്ന് മനഃശാസ്ത്രത്തിന്റെ ഭാഷയിൽ സാധാരണ പറഞ്ഞു വരാറുണ്ട് . അങ്ങനെ ചരിത്രത്തിലെ ഈഡിപ്പൽ പ്രമേയത്തെ ദേവിയുടെ ഭൂമിയുടെ പുഷിണിയായ ഭൂമിയുടെ അവകാശി ആരാണ് എന്ന ചോദ്യത്തെ കടമ്മനി ട്ട അശ്ലീലഭാഷയിലല്ല അവതരിപ്പിക്കുന്നത് . നമുക്കെല്ലാവർക്കുമറിയാവുന്ന സാമാന്യതത്വം ഇവിടുത്തെ കാവുകളിൽ , ഇവിടുത്തെ ദേവീക്ഷേത്രങ്ങളിൽ നടത്തുന്ന കർമ്മങ്ങൾ എല്ലാംതന്നെ ആദിമരതിക്രിയയുടെ ആവർത്തന ങ്ങളാണ് എന്ന് നാം മറന്നുപോയതുകൊണ്ടുമാത്രം തോന്നുന്ന ഒരു തെറ്റി ദ്ധാരണയാണ് . ഒരു ദിവസം കാവുതീണ്ടുകയും ഏഴുദിവസം അടച്ചിടുകയും ഏഴ് ദിവസത്തിനുശേഷം തുറക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു കാവിൽ അനുഷ്ഠിക്ക പ്പെടുന്നത് പ്രാകൃതമായ രതിക്രിയയുടെ ( fertility right ) ആവർത്തനമാണ് എന്ന് നാം തിരിച്ചറിയുമ്പോൾ ഇത് വളരെ സരളമായ ഒരു കാര്യമാണ് . എല്ലാ പാട്ടുകളിലും പാടുന്നത് ദേവിക്ക് ആർത്തവമായി എന്നാണ് . ഈ ഋതുചക്രത്തിൽ കൂടി വീണ്ടും വസുന്ധര തന്റെ മക്കളെ പോറ്റാൻ സമർത്ഥ യായിത്തീരുകയും ഊഷരഭൂമി ഉർവരയാകുകയും ചെയ്യുന്ന ഈ പ്രവർത്ത നത്തെ ഒരു രതിക്രിയയായി കാണുന്ന നമ്മുടെ ആദിമ മനസ്സിന് ഇതിൽ സാമാന്യമല്ലാത്ത ഒന്നും തന്നെയില്ല . ഇത് എടുത്തുപറയുവാൻ കാരണം , കടമ്മനിട്ടയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ആവർത്തിച്ചുള്ള തെറ്റിദ്ധാരണകൾ ക്കിടയാക്കിയിട്ടുള്ള ഒരു കാര്യമാണിതെന്നുള്ളതുകൊണ്ടാണ് . അദ്ദേഹം ശരീരത്തെ , മുലകളെ നാഭിയെ , നെഞ്ചിനെ , ഉല്പാദനേന്ദ്രിയങ്ങളെപ്പോലും തന്റെ കവിതയിൽ വിന്യസിച്ചു . നാം മുലകുടിക്കും എന്നു പറയുമ്പോൾ നിറഞ്ഞ കള്ളിൻകുടങ്ങൾ പോലെയുള്ള മുലകൾ ഞാൻ കുടിക്കും എന്നു പറയുമ്പോൾ അത് അശ്ലീലമായി തോന്നുന്നത് മുലകളുടെ ഒരർത്ഥം മാത്രമേ നമുക്കറിയു എന്നതിനാലാണ് . മലർന്നു കിടക്കുന്ന ഭൂമിയുടെ രണ്ടു മുലകളായി പർവ്വതങ്ങളെ വർണ്ണിച്ച കാളിദാസന് അറിയാമായിരുന്ന രതി രൂപങ്ങളായ മുലകളെക്കുറിച്ചു മാത്രമേ നമുക്കറിയാവു . മുലയുണ്ടു വളർന്ന ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ ഓർമ്മ നമുക്കു നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയി . ഇത് നമ്മുടെ തെറ്റാണ് , കവിയുടെ തെറ്റല്ല എന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ നാം വളരെ സമയമെടുക്കും . മുല ന്നത് ഭക്ഷണമാണെന്നും ഈ മുല കുടിക്കുവാൻ അവകാശപ്പെട്ടത് ആരാണ് എന്നും ഉള്ള ചോദ്യം ഒരു ലൈംഗികമായ ചോദ്യമല്ല . ലോക തിന്റെ ഉടമാവകാശത്തെപ്പറ്റി , ലോകത്തിന്റെ പാലുറ്റവാൻ ആർക്കാണ് ധികാരം എന്നതിനെപ്പറ്റിയുള്ള മൗലികമായ ചോദ്യമാണത് . നമ്മുടെ മനസ്സിൽ സ്ഥിരമായി ഊട്ടിയുറപ്പിച്ചുപോന്ന ലൈംഗിക ഭാവബന്ധങ്ങൾ കൊണ്ടാണ് ഇത് അശ്ലീലമായി തോന്നുന്നത് . ഇത് തിരിച്ചറിയുമ്പോൾ നത്തെ ഞെട്ടിച്ച് യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളിലേക്ക് ഉണർത്തുവാനുള്ള ശ്രമമാണ് കടമ്മനിട്ട തന്റെ കവിതകളിൽ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് എന്ന് മനസ്സി ലാകും . ഭൂമിയുടെ മുല കുടിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടി വായ് തുറക്കുമ്പോൾ അവന്റെ വായിൽ മണ്ണു കാണുന്നു . ഇങ്ങനെ വായ് തുറന്ന കണ്ണന്റെ വായിൽ മണ്ണ് കാണുന്നതുകൊണ്ട് നാം അവൻ മുലകുടിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടിയാണെന്ന് വിധിയെഴുതി തളളി . അതുകൊണ്ട് ഈ ചോദ്യം , അശ്ലീലം എന്നു നാമീ പറയുന്ന ചാദ്യം ഭൂമിയാകുന്ന അമ്മയെക്കുറിച്ച് . ഭൂമിയുടെ അവയവങ്ങ ളെക്കുറിച്ചുള്ള മൗലികമായ തർക്കം അവതരിപ്പിക്കുവാനുള്ള മാർഗ്ഗമായി കടമ്മനിട്ട ഉപയോഗിക്കുന്നു . ജീവിതത്തെ അദ്ദേഹം ഒരു രതിക്രിയയായി കാണുന്നു എന്നു നാം തിരിച്ചറിഞ്ഞു . ജീവിതത്തെ അദ്ദേഹം അതിന്റെ പാരി മ്യത്തലാവിഷ്കരിക്കുന്നത് രതിക്രിയയിൽ കൂടിയാണ് . നിന്നിൽ ചേർന്നു മയങ്ങാനുള്ളതാണ് എന്റെ ജീവിതം എന്ന രതിപരിമളമുള്ള വരികൾ വായിക്കുമ്പോൾ നാം അതിന്റെ ആധുനികമായ അർത്ഥങ്ങളിലേക്ക് പോകാതിരിക്കുകയും ഒരു സ്ത്രീയുടെ സ്പർശം മനുഷ്യന്റെ ആദ്യത്തെയും അവസാനത്തെയുമായ സാമൂഹികബന്ധമാണ് എന്ന് തിരിച്ചറിയുകയും ഒരു സ്ത്രീ സ്പർശിക്കുമ്പോഴാണ് പുരുഷൻ പുരുഷനായിത്തീരുന്നത് എന്നും , ഒരു പുരുഷൻ സ്പർശിക്കുമ്പോഴാണ് സ്ത്രീ സ്ത്രീയായിത്തീ ുന്നത് എന്നും പുരുഷന്റെയും സ്ത്രീയുടെയും സമ്മേളനത്തിൽനിന്നാണ് ജീവിതം കിളിർ ക്കുന്നത് എന്നുമുള്ള സാമാന്യമായ ജീവിതതത്വത്തെ നമ്മുടെ നാഗരികത മൂടിവെയ്ക്കുന്നു . അതിനെ അശ്ലീലം എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു . വാസ്തവത്തിൽ അനുരാഗമെന്നുള്ളത് , സ്ത്രീപുരുഷ ശാരീരികബന്ധമെന്നു ള്ളത് കവിത പോലെയുള്ള ഒരു ബന്ധമാണെന്നും അത് പരിമിതമായ ഒരു ബന്ധമല്ലെന്നും അന്യോനം അർത്ഥം കൊടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ബന്ധി മാണെന്നും നാം മനസ്സിലാക്കണം . അതുകൊണ്ട് കുമാരനാശൻ സീതയെ ക്കൊണ്ട് പലതു ചിന്തിപ്പിച്ചപ്പോൾ പഞ്ചവടിയയിൽ രാമൻ എന്നോട് ഒരു മൃഗത്തെപ്പോലെയാണല്ലോ പെരുമാറിയിരുന്നത് എന്നു പറയിക്കുന്നത് . ഇന്ന് രാജാവായ , ഉദ്യോഗസ്ഥനായ , കമ്പനി എക്സിക്യട്ടിവായ രാമന് എന്നെ തിരിഞ്ഞുനോക്കാൻ സമയമില്ല എന്നാണ് പറയുക . സീതയും അങ്ങനെ അനുസ്മരിക്കാമെങ്കിൽ രതിയാണ് ജീവിതമെന്നും രതിയുടെ വികാസമാണ് , സുരഭിലമായ വളർച്ചയാണ് ചരിത്രം എന്നും തിരിച്ചറിയുന്നി ഒരു കാലകാരൻ തന്റെ കവിതയെ അല്ലെങ്കിൽ ചരിത്രത്തെ പച്ചനിറം കൊണ്ടെഴുതുന്നു എന്നുപറയാം . അതായത് ഒരു നാട് നശിച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്ന് റിയാനുള്ള പലമാർഗ്ഗങ്ങളിൽ ഒന്ന് കടയിൽ പോയി നോക്കുകയാണ് , | മായം ചേർത്തിട്ടുണ്ടോ എന്ന് . വ്യഭിചാരശാലയിൽ പോയി നോക്കുകി യാണ് . ' ശബ്ദങ്ങളി ' ൽ ബഷീർ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത് , ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നത് ഇതാണ് , അവഗണിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു ലോകത്ത , ജീവിതത്തെ എങ്ങനെ മുഖ്യധാരയിലെത്തിക്കുമെന്ന കാര്യം തന്നെ .

നമ്മുടെ സംസ്കാരം ഒരു തെറിയാണ് എന്നും വാസ്തവത്തിൽ തെറിയാണ് ഇന്നത്തെ യഥാർത്ഥ സംസ്കാരം എന്നും വേശ്യക്കാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ പാതിവ്രത്യമുള്ളത് എന്നും നമ്മുടെ പതിവ്രതകളെല്ലാം വേശ്യകളാണ് എന്നുമുള്ള തലതിരിഞ്ഞ ഒരു കീഴ്മേൽ മറിഞ്ഞ ഒരു വേദാന്തം ബഷീറും കടമ്മനിട്ടയും നമ്മുടെ ലോകത്തിന് നൽകുന്നു . ഇതാണ് സെക്സിന്റെ അർത്ഥം . " മാർക്സിസ്റ്റ് രീതിയിൽ നിന്നു കാണുമ്പോഴും നാം ' sex ' ന്റെ ഈ അർത്ഥം പലപ്പോഴും തെറ്റിദ്ധരിച്ചിരിക്കുന്നു . ' sex ' പാടാനുള്ള ആവേശം കൊണ്ടല്ല കടമ്മനിട്ട് പലപ്പോഴും ' sex ' പാടിയിട്ടുള്ളത് . ലോകത്തിന്റെ ജീർണ്ണതയെ തൊട്ടറിയാനുള്ള ഏറ്റവും ഭീഷണമായ ഒരു രംഗം ഏറ്റവും സെൻസിറ്റീവായ ഒരു സ്ഥലം മനുഷ്യന്റെ സ്നേഹബന്ധമാണ് എന്ന് 1908 മുതൽ മലയാളകവികൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നു . സ്നേഹത്തിന് എന്തുപറ്റി എന് റിയുവാൻ നമ്മുടെ കവികൾ , ആശാനും ഇടപ്പള്ളിയും വൈലോ പ്പിളളിയും ചങ്ങമ്പുഴയും കടമ്മനിട്ടയും അന്വേഷിച്ചുകൊണ്ട് നടന്നത് അതുകൊണ്ടാണ് . കടമ്മനിട്ട രസത്തുള്ളിയെക്കുറിച്ച് ഒരു കവിതയെഴു തിയിട്ടുണ്ട് . ഒരു രസത്തുള്ളി തെർമോമീറ്ററിൽക്കൂടി സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ നാം അളക്കുന്നത് രസമല്ല , കാലയളവിലെ രസം , നമ്മുടെ ധർമ്മത്തിന്റെ രസം ആണ് . ഒരു കവിതയിൽ രസം കയറുമ്പോൾ നാം അളക്കുന്നത് നമ്മുടെ ജീ ിതത്തിന്റെ താപനില തന്നെയാണ് എന്ന് ഇപ്പോഴെങ്കി ലും തിരിച്ചറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു . അതുകൊണ്ട് അശ്ലീലം പറയുമ്പോഴും അസാന്മാർഗ്ഗികത്വം പറയുമ്പോഴും എല്ലാം കവിത പറയുന്നത് അശ്ലീലമോ അസാന്മാർഗ്ഗികത്വമോ അല്ല . അല്ല എന്നുവിളിച്ചു പറയേണ്ടിവരുന്നത് . അതുകൊണ്ട് മനുഷ്യചരിത്രം എവിടെ ജീർണ്ണിക്കുന്നു എന്നറിയാനുള്ള ഒരു മാർഗ്ഗം ഇവിടത്തെ സാന്മാർഗ്ഗികജീവിതം ഇവിടത്തെ സ്ത്രീപുരുഷബന ധം എങ്ങനെയിരിക്കുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കുക കൂടിയാണ് .

നാം ഒരു പുതിയ അവബോധത്തിൽ ഇന്ന് എത്തിച്ചേർന്നിരിക്കുന്നു . സീയുടെ ശരീരം അലങ്കരിച്ച ശരീരം ആഗ്രഹിക്കുമ്പോൾ ഉപയോഗിക്കു വാനുള്ളതാണ് എന്ന പുരുഷന്റെ ബോധം കൊണ്ടാണ് പുരുഷൻ സ്ത്രീയുടെ ശരീരത്തെ അലങ്കരിക്കുന്നത് . കോഴിയെ ഡ്രസ്സ് ചെയ്യുന്നത് കോഴിക്കുവ ണ്ടിയല്ല എന്നും നാം തിരിച്ചറിയുമ്പോൾ നമ്മുടെ പെൺകിടാങ്ങളെയും നാം ഡ്രസ്സ് ചെയ്യുന്നത് നമുക്കു വേണ്ടിയല്ല , കോഴിക്ക് വേണ്ടിയാണ് എന്നും മനസ്സിലാക്കാതെയിരിക്കുന്നില്ല . സംസ്കാരത്തിൽ ഒരു ചെറിയ തിരിച്ച റിവാണ് ഇത് . കൊച്ചുതൊമ്മനിൽ എൻ . വി പറഞ്ഞതിൽ നിന്നൊട്ടും ഭിന്നമല്ല ച്യയിംഗം ഗമ്മിന്റെ മുഖവ്യായാമ പരസ്യങ്ങൾ . അതുകൊണ്ടാണ് ലൈംഗികതയെപ്പറ്റി പറയുന്നതൊന്നും ലൈംഗികതയെക്കുറിച്ചല്ല എന്നുപറയുന്നത് . കാരണം മനുഷ്യജീവിതം ജീർണ്ണിക്കുന്ന പുഷ്പിക്കുന്ന് ഒരു തലം , മൗലികമായ ഒരു തലം ലൈംഗികതയാണ് . ജീവിതത്തിന്റെ അടയാളങ്ങൾ തേടിപ്പോരുന്ന ഒരു കവിക്ക് തീർച്ചയായും സാമാന്യമായ ലൈംഗികതയിൽ എത്തിച്ചേരാൻ കഴിയുകയില്ല . അതുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങളെങ്ങനെ നിങ്ങളായെന്ന് നിങ്ങളോർക്കുന്നോ ' എന്ന് കടമ്മനിട്ട ചോദിക്കുന്നത് . ഇത് ഒരർത്ഥത്തിൽ നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തിന്റെ ലൈംഗിക വ്യാഖ്യാനമാണ് എന്നുകൂടിപ്പറയാം . നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തിന്റെ മൗലികമായ
ഒരു ചൂഷണരംഗം ലൈംഗികതയാണ് .

ഭരണിപ്പാട്ടിൽ അടങ്ങിയിട്ടുള്ള ഒരു തത്വം എല്ലാ ജനങ്ങളുടെ യും പിന്നിൽ ലൈംഗികമായ ദൈന്യം , ലൈംഗികമായ പ്രൗര്യം ലൈംഗികമായി ചൂഷണം , ലൈംഗികമായ അശീലം അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു . എന്നതാണ് . ഇത് ഒരു വലിയ തിരിച്ചറിവാണ് . അതുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങളെ ങ്ങനെ നിങ്ങളായി എന്ന ചോദ്യത്തിലും സാമ്പത്തികമായ ഒരർത്ഥതലം അടങ്ങിയിരിക്കുന്നത് , ദി ഇക്കോണമിക് സിവേഷൻ ഈസ് ട്രാൻസ്മി മൂഡ് ഇൻ ടൂ സെക്ഷ്വൽ ടെർമിനോളജി എന്നുവേണമെങ്കിൽ പറയാം . . പറയാതെയും ഇരിക്കാം . നിങ്ങൾക്ക് പച്ചനിറത്തിൽ ചരിത്രമെഴുതാമെന് നും പച്ചശുംഗാരത്തിന്റെ നിറമാണെന്നും അതുകൊണ്ട് ഈ ചരിത്രം മുഴുവൻ പച്ചയായി പരയുമ്പോൾ ഇത് ആരെയോ എങ്ങനെയോ വഞ്ചിച്ചതിന്റെ ഫലമാണ് . നിങ്ങളുടെ സഹോദരിയിൽ ഒരു ഉണിയുണ്ടാകുകയും രാവിലെ കണ്ണും തിരുമ്മി നാം ചൊല്ലി നാം പുണ്യവാളനാണ് എന്നുപറയുന്ന ഒരു സംസ്കാരത്തിലാണ് നാം ജീവിക്കുന്നത് എന്ന് കടമ്മനിട്ട് പറയുന്നു . നമ്മുടെ ദോഷത്തെ , നമ്മുടെ ദൈന്യത്തെ , വക്രതയെ ഒരു ലൈംഗികമായ വക്രത യായി പരിഭാഷപ്പെടുത്തുന്നു എന്നുകൂടി കാണാവുന്നതാണ് . ഉപരിവർഗ്ഗത്തി ന്റെ സന്തതിയാണെന്ന സന്ദേഹങ്ങൾക്കിടയിലാണ് വൈലോപ്പിള്ളിയുടെ " കുടിയൊഴിക്കൽ ' നിൽക്കുന്നത് . വൈലോപ്പിള്ളിയെപ്പോലെ കടമ്മനിട്ടയ്ക്ക് സംശയമില്ല . താൻ പരിത്യക്തനാണ് , താൻ കിരാതനാണ് താൻ ചുട്ട കൊല്ലപ്പെട്ട ഒരാളാണ് , താൻ ഇരുട്ടിന്റെ മകനാണ് എന്നും തന്റേതാണ് നാളത്തെ ലോകമെന്നും കടമ്മനിട്ട് തിരിച്ചറിയുന്നു . അതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം സമുദായത്തിലേക്ക് വരുന്നു . ജനങ്ങളുടെ ൂടെ വരുന്നു . അതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം എല്ലാവരുടെയും ശബ്ദം ആയിത്തീരുന്നു .

ഈ വ്യത്യാസമാണ് ചരിത്രത്തിൽ വന്ന മാറ്റം കൊണ്ട് കടമ്മനിട്ട യുടെ കവിതയിൽ ഉജ്ജ്വലമായി നിൽക്കുന്നതായി നാം തിരിച്ചറിയി ണ്ടത് . അദ്ദേഹം അശ്ശീലത്തെ തെരഞ്ഞെടുക്കുമ്പോൾ സംശയിക്കുന്നില്ല . വൈലോപ്പിള്ളി എപ്പോഴും സംശയിച്ചിരുന്നു . രണ്ടു കാരണംകൊണ്ട് . ഒന്ന് , അദ്ദേഹം ഒരു തലമുറ മുമ്പ് ജീവിച്ചിരുന്നതുകൊണ്ട് , രണ്ട അദ്ദേഹം സമ്പന്നവർഗ്ഗത്തിന്റെ തുടർച്ചയായിരുന്നതുകൊണ്ട് . കടമ്മനിട്ട ഈ ഭേദങ്ങളെ തിരസ്കരിക്കുകയും നമ്മുടെ സംസ്കാരം മൗലികമായിത്തന്നെ വഞ്ചിച്ച ഒരു സംസ്കാരമാണ് എന്ന് മനസ്സിലാക്കുകയും ഈ ലോകത്തിന്റെ ചിത്രം കറുത്ത കരികൊണ്ട് എഴുതേണ്ടതാണ് എന്ന് തിരിച്ചറിയുകയും ചെയ്യുന്നു . അതുകൊണ്ടാണ് അദ്ദ്ദേഹത്തിന്റെ പദങ്ങളിൽ , കൃതികളിൽ ലൈംഗികതയും അശ്ലീലവും നിരന്തരമായി വന്നുകൊണ്ടിര ിക്കുന്നത് . ധീരനായ ഒരു തൊഴിലാളിയുടെ , ഒരു പരിത്യക്തന്റെ നിലപാടിലേക്ക് എത്തിച്ചേരുവാൻ കടമ്മനിട്ടക്ക് ഒരു വിഷമവും ഉണ്ടാവുന്നില്ല . ഈ സംഘ ശക്തിയാണ് വാസ്തവത്തിൽ ഒരു അശ്ലീലപദം ഉപയോഗിക്കുന്നത് ഒരു വിപ്ലവപ്രസ്ഥാനം നയിക്കുന്നതുപോലെയാണ് . കാരണം ഒരശ്ശീലപദം നമ്മുടെ മനോമണ്ഡലത്തിലെ മാന്യന്മാരുടെ വ്യാകരണക്കെ തകർക്കുന്നി ഒരു പദമായി രൂപാന്തരപ്പെടുന്നു . ഒരു ആട്ട് , ഒരു തുപ്പ് , ഒരു പുലയാടിത്തം നമ്മുടെ മാന്യതയുടെ കോട്ടകളെ തകർക്കുകയും വെടിയുണ്ടകളെപ്പോലെ മനുഷ്യമനസ്സുകളെ ഭേദിക്കാൻ വാക്കുകൾക്ക് ശക്തിയുണ്ട് എന്ന് കടമ്മ നിട്ട് കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്യുന്നു . ഇവിടെയെത്തുമ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന് മറ്റ മനുഷ്യരുമായി ഐഡന്റിഫൈ ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നു എന്നതാണ് നമ്മുടെ മുൻകവികളിൽ നിന്ന് അദ്ദേഹത്തിനുള്ള വ്യത്യാസം . അദ്ദേഹം അവരിലേക്ക് , ദുഃഖിതരുടെ മുന്നണിയിലേക്ക് വരികയും താൻ അവരിൽ ഒരാളാണ് എന്ന് തിരിച്ചറിയുകയും ചെയ്യുന്നു . അതുകൊണഅട് അദ്ദേഹ ത്തിന്റെ കവിതയിൽ ഗദ്ഗദങ്ങളില്ല . നമ്മുടെ മിക്ക കവികളുടെയും കവിത ഗദ്ഗദത്തിലാണ് അവസാനിക്കുന്നത് എന്ന് നമുക്കറിയാം . പക്ഷേ , ഒരു കവി മാത്രം - കടമ്മനിട്ട് മാത്രം താനുറക്കെ പറയുമെന്നും താൻ അലറു മെന്നും ദാർശനികമായി വിളംബരം ചെയ്യുന്നു . അതിന്റെ അർത്ഥം ഈ കാലത്തിന്റെ കവിയായ തനിക്ക് നിങ്ങളുടെ പഴയ ചരിത്രത്തെ ഭയമില്ല എന്നാണ് . അതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകളിൽനിന്ന് വസ്ത്രങ്ങൾ ഊരിപ്പോവുകയും വാക്കുകൾ ഏറെ നഗ്നമായിത്തീരുകയും ഈ നഗ്നമായ യാഥാർത്ഥ്യത്തിലേക്ക് - വിവസ്തരായ എല്ലാവരും ഒരുപോലെയാണ് എന്ന യാഥാർത്ഥ്യത്തിലേക്ക് - അദ്ദേഹം നമ്മുടെ ജനതയെ കൊണ്ടെത്തിക്കുക യും ചെയ്യുന്നത് . ഏറ്റവും വലിയ ഭാവന എറ്റവും എളിയ ഭാഷയിലാണ് എന്ന് സംസ്കൃതത്തിൽ മുങ്ങിമരിച്ച കവികളോട് പറഞ്ഞ കവിയാണ് കടമ്മനിട്ട . ഇത് നമ്മുടെ മറ്റൊരു മൗലികമായ അസംബന്ധം ആയിരുന്നു . ഭാവന എന്നത് കല്യാണസൗഗന്ധികം പോലെ സംസ്കൃതത്തിൽ വിരിയുന്ന ഒരു പുഷ്പമാണ് എന്ന ധാരണയെ , പണ്ഡിതന്മാരുടെ ഹൃദയത്തിലുണ്ടാകു ന്നതാണ് സൗന്ദര്യം എന്ന തെറ്റിദ്ധാരണയ കടമ്മനിട്ട അദ്ദേഹത്തിന്റെ രചനകൾകൊണ്ട് സമ്പൂർണ്ണമായി നിഷേധിക്കുന്നു . ഇത് ഒരു നൂറ്റാണ്ടു മുമ്പ് കോച്ചേ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സൗന്ദര്യശാസ്ത്രമെഴുതുമ്പോൾ സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്ന ഒരു കാര്യമാണ് . എങ്ങനെ ഒരു തൊഴിലാളിയുടെ കവിത , എങ്ങനെ ഒരു സാധാരണക്കാരന്റെ കവിത വലിയവന്റെ കവിതയേക്കാൾ വലുതായിത്തീ രുന്നു എന്ന് . കവിതയിൽ വലുതും ചെറുതുമില്ല എന്ന് ഈ നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ കോച്ച് പറഞ്ഞുവെച്ചിട്ടുണ്ട് . നമുക്ക് ഇപ്പോഴും ഇത് ബോധ്യ മായിട്ടില്ല . ഭാവന എന്നത് , കവിത എന്നത് ഉദാത്തതയുടെ ഒരു അംശമല്ല എന്ന് , അത് തൊഴിലാളിയുടെ ആധിപത്യം വരുമ്പോൾ തൊഴിലാളിയുടെ തലയിൽ വിരിയുന്നു എന്ന് , അങ്ങനെ വിരിഞ്ഞ സൗന്ദര്യങ്ങൾ കിരാതന്റെ സൗന്ദര്യമെന്ന് , അത് ജനങ്ങളെ സൗന്ദര്യത്തിൽ ആറാടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കു ന്നു എന്ന് കടമ്മനിട്ട തിരിച്ചറിയുന്നു .

ഇത് നമ്മുടെ ദേവതയെക്കുറിച്ചുള്ള തിരിച്ചറിവാണ് . കാരണം ഒരു സംസ്കാരത്തിന്റെ പുതിയ നാദം ഉണ്ടാകുമ്പോൾ ഭാഷ മാത്രമല്ല , ശൈലി മാത്രമല്ല , ദേവന്മാരും സങ്കല്പങ്ങളും അലങ്കാരങ്ങളും മാറിത്തീരുന്നു . നമ്മുടെ നാട്ടിൽ പാശ്ചാത്യകവിയുടെ സ്വാധീനമുണ്ടായപ്പോൾ നമ്മുടെ കവികൾ പാശ്ചാത്യഭാവനയിൽ ചിന്തിച്ചിരുന്നവരാണ് . 1990 മുതൽ ഇവിടെയുണ്ട് മായിരുന്നവർ പാശ്ചാത്യഭാവനയിൽ ചിന്തിച്ചിരുന്നവരാണ് . ഇന്ന് നാം തിൽ നിന്ന് തിരിച്ചുവരികയും നമ്മുടെ ഭാവന നമ്മുടെ പാരമ്പര്യമാണ്
എന്നു മനസ്സിലാക്കുകയും നമ്മുടെ ഭാവന നമ്മുടെ നാഭീനാളബന്ധങ്ങളിൽ ടി നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽനിന്ന് ഉരുത്തിരിയുന്നതാണ് എന്ന് മനസ്സി ലാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു . അതുകൊണ്ടാണ് കടമ്മനിട്ട ഒരു പുതിയ കവിത് മാത്രമല്ല ഒരു പുതിയ വിപ്ലവബോധം മാത്രമല്ല , ഒരു പുതിയ സൗന്ദര്യശാ സം കൂടി സൃഷ്ടിക്കുന്നു എന്നുപറയുന്നത് . പൊരുതുന്ന സൗന്ദര്യം എന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ ആളുകൾക്ക് വലിയ തമാശയായിരുന്നു പഴയ പുരോഗമനസാഹിത്യപ്രസ്ഥാനകാലത്ത് . പൊരുതുന്ന സൗന്ദര്യം അല്ലെങ്കിൽ യുദ്ധ ക്കളത്തിൽ ആളുകളുടെ തലയറുത്ത് വീഴുന്ന സൗന്ദര്യം വർണ്ണിച്ചിട്ടാണ് നമ്മുടെ ഏറ്റവും വലിയ കവി തുഞ്ചത്തെഴുത്തച്ചൻ കവിയായത് എന്ന് അവർ അപ്പോഴും ആലോചിക്കുകയുണ്ടായില്ല . “ വാരണവീരൻ തലയറ്റ് . " എന്നത് പൊരുതുന്നതിന്റെ , ആളെക്കൊല്ലുന്നതിന്റെ സൗന്ദര്യമാണ് എന്ന് നമ്മുടെ നാട്ടിൽ ഒരാളും ചിന്തിച്ചില്ല .

നമ്മുടെ സൗന്ദര്യബോധത്തെക്കുറിച്ച് നമ്മുടെ കവികൾക്കറിയാമെങ്കി ലും നമുക്കറിയുമോ എന്ന് സംശയമാണ് . അതുകൊണ്ട് അവർ " പൊരതുന്ന സൗന്ദര്യം - അങ്ങനെയുണ്ടോ ഒരു സൗന്ദര്യം ? " എന്നു ചോദിച്ചു . അതായത് മനുഷ്യബന്ധങ്ങളുടെ ഒരു പുനർനിർവ്വചനമുണ്ടാകുമ്പോൾ മനുഷ്യ സൗന്ദര്യ ബോധത്തിന്റെ ഒരു നിർവ്വചനവും ഉണ്ടാകുന്നു എന്നാണ് കടമ്മനിട്ടക്കവിത കാണിക്കുന്നത് . അപ്പോൾ നമ്മളുടെ വർഷങ്ങൾ മാറുകയും അപ്പോൾ നമ്മുടെ ലോകങ്ങൾ മാറുകയും തൊടുകുറികൾ മാറുകയും പദങ്ങൾ മാറുകയും നമ്മുടെ കവിതയുടെ രൂപങ്ങൾ മാറുകയും ചെയ്യുന്നു . ഈ പുതിയ സൗന്ദ ര്യശാസ്ത്രം താനറിയാതെ സൃഷ്ടിച് ുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് എന്ന് കടമ്മനിട്ട ഇനിയും മനസ്സിലാക്കേണ്ടതില്ല . കാരണം അദ്ദേഹം ഇതറിയുമ്പോൾ അത്തരമൊരു സൗന്ദര്യത്തിന്റെ സ്രഷ്ടാവല്ലാതായിത്തീരും . കാരണം ഇതെല്ലാം തനിയെ തന്റെ പ്രവൃത്തിയിൽ നിന്നുണ്ടാകേണ്ടതാണ് .

കടമ്മനിട്ട ' ശാന്ത ' എന്ന കവിതയെഴുതുമ്പോൾ അദ്ദേഹം തന്റെ കുടുംബത്തിലേക്ക് മടങ്ങിവന്നു എന്ന് പലരും അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് . ഒരു കവിയുടെ ജീവിതത്തിലെ ഒരു കാല യളവിലെ തന്നെ പ്രധാനപ്പെട്ട ചിലി സന്ദിഗ്ധ മുഹൂർത്തങ്ങളിൽ , ഏകാന്തതയുടെ ഗംഭീരങ്ങളായ നിമിഷങ്ങൾ ളിൽ തനിക്ക് തന്റെ ഇണയാണ് തുണ എന്നും അതിനുമപ്പുറം തനിക്ക് താൻ തന്നെയാണ് ആണ് എന്നും ഒരു മനുഷ്യൻ കണ്ടെത്തി എന്നുവരും . ശാന്ത് നല്ല കവിതയാണ് . പക്ഷേ ' ശാന്ത ' മറ്റൊരവസ്ഥയാണ് . അത് ലോകത്തിന് തീപ്പിടിക്കുമ്പോൾ പരസ്പരം ആശ്ലേഷിക്കുന്ന രണ്ട് വ്യക്തിക ളുടെ ഒരു മാനസികാവസ്ഥയാണ് . യുഗപരിവർത്തനം ' എന്ന തന്റെ പഴയ കവിതയിൽ വൈലോപ്പിള്ളി ഇത്തരം ഒരവസ്ഥ ചിത്രീകരിക്കുന്നുണ്ട് . “ ഹാ സഖി നീയെന്നോടു ചേർന്നുനിൽക്കുക . . . . . . . . " | എന്ന പഴയ വരിയിൽ ഇത്തരത്തിലുള്ള ഒരു ജീവിതസന്ദർഭത്തിന്റെ മർദ്ദനമുണ്ട് . പണ്ടു നാം പരിചയിച്ച ആളുകളെല്ലാം മരിച്ചോ , ശത്രുക്ക ളായോ വേർപിരിഞ്ഞു പോവുകയും താൻ ഏകാകിയായിത്തീരുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ , ആ ബോധമുണ്ടാകുമ്പോൾ കവിക്ക് തന്നെ കാണാനുളളി ഒരു കണ്ണാടിയായിത്തീരുന്ന പ്രിയതമ എന്നതും മനുഷ്യജീവിതത്തിന്റെ വലിയൊരനുഭവമാണ് . ശാന്തന് ആ ഒരർത്ഥം കൂടിയുണ്ട് . ഇത് ചെറിയ കാര്യമല്ല . നമുക്ക് നമമുടേതായ വരാനിരിക്കുന്ന ദുഃഖങ്ങൾക്ക് അനുഭവങ്ങൾ ക്ക് മാതൃകയായിത്തീരുവാനും വിമോചനമായിത്തീരുവാനും ഉള്ളതാണ് കവിതയുടെ അമൃതം എന്നുള്ളതുകൊണ്ട് ശാന്ത എന്ന കവിതയിൽ ശാന്തയുടെ ദുഃഖത്തിൽ , ദൈന്യത്തിൽ , സഹനത്തിൽ , സ്നേഹത്തിൽ തനിക്ക് ചുമക്കാൻ കഴിയാത്ത ഈ ഭൂഗോളത്തിന്റെ ഭാരം , ചരിത്രത്തിന്റെ മർദ്ദനം താൻ തന്റെ ഇണയോടു കൂടി താങ്ങുന്നു എന്ന ഒരു ധ്വനി നിലനിൽ ക്കുന്നുണ്ട് . ഇത് ഒരു പരാജയമല്ല . ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പരമമായ ഒരു ബോധമാണ് . ഇതാണ് sex - ന്റെ മറ്റൊരു അർത്ഥം . മനുഷ്യൻ എല്ലാ പരാ ജയങ്ങളും മറന്നുകളയുന്നത് മദ്യത്തിലോ അല്ലെങ്കിൽ രതിയിലോ ആണ് . ചരിത്രത്തിന്റെ രതിഭംഗങ്ങളിൽ പലപ്പോഴും കവിക്ക് എത്തിച്ചേരാനാവു നത് തന്റെ പരമമായ സായുജ്യത്തിലാണ് . അതുകൊണ്ട് മനസ്വിനി ' യിൽ ചങ്ങമ്പുഴ , " യുഗപരിവർത്തനത്തിൽ വൈലോപ്പിള്ളി , ' ശാന്ത ' യിൽ കടമ്മ നിട്ട് എത്തിച്ചേരുന്ന ഒരു രംഗം ജീവിതത്തിൽ ഒരവസ്ഥ പ്രേമത്തിന്റെ , അനുരാഗത്തിന്റെ പരമമായ സായൂജ്യാവസ്ഥ . ഇത്തരമൊരവസ്ഥയിൽ നമ്മുടെ കവികൾ മൂന്നുപേരും ഒരേ സന്ദർഭത്തിൽ എത്തിച്ചേരുന്നു എന്നത് അർത്ഥവത്താണ് . ഇവിടെ കവിത കവിക്ക് അഭയമായിത്തീരുന്നു .

കവികൾക്ക് ജീവിതത്തിൽ പീഡനങ്ങളുണ്ടാകാം . അങ ങനെ വരുമ്പോൾ തന്റെ പ്രിയതമ , ചിലപ്പോൾ തന്റെ കവിത അവസാനത്തി അഭയമാകുന്നു . ഈ അഭയം ഒരാലിംഗനമായി , ഒരു രതിയായി , ഒരു ജ്വല നമായി , പുനർജ്ജനിയായി അനുഭവിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു . അതുകൊണ്ട് ' ശാന്ത ' എന്ന കവിതയിൽ ഒരിക്കൽക്കൂടി , കടമ്മനിട്ട ഗാഢമായി ആഗേ ഷിക്കുകയും ആശ്ലേഷത്തിൽ പുനർജ്ജനി നേടുകയും ചെയ്യുന്നു എന്ന് നാം ഇന്നു മനസ്സിലാക്കുന്നു : കാരണം എപ്പോഴും നാം വലുതാകുന്നത് , വ്യാപി ക കുന്നത് നാം ചെറുതാകുന്നതിൽ നിന്നാണ് . അങ്ങനെയാണ് ഒരാശ്ശേഷം ഒരു അസ്തിത്വം ഒരു പെനിട്രേഷൻ , ഒരു ഏകത്വം ഒരു വലിയ ലോകത്തെ സൃഷ്ടിക്കുന്ന അനുഭവമായിത്തീരുന്നത് . ഒരു കവിയുടെ ലോകങ്ങൾ പീഡ നത്തിന്റെ ലോകങ്ങൾ മനുഷ്യചരിത്രത്തിന്റെ മണ്ഡലങ്ങൾ തന്നെയാണ് എന്ന് മനസ്സിലാക്കേണ്ടത് ചരിത്രത്തിന്റെ കടമയായിത്തീരുന്നു . ജീവിതം എല്ലാ രംഗങ്ങളിലും പുഷ്പിക്കുന്നു എന്നറിയുന്ന ഒരു ചരിത്രവിദ്യാർത്ഥി കവി നടക്കുന്ന ലോകങ്ങളിൽ കൂടെ നടക്കുകയും അയാളുടെ വേദനകൾ വ്യക്തി പിരമായ വേദനകൾ അല്ല എന്നും നമ്മുടെ കാലത്തിന്റെ , ചരിത്രത്തിന്റെ , | മനുഷ്യബന്ധ വ്യാകരമത്തിന്റെ ക്രൂരതകളുടെ ഫലമാണ് എന്ന് തിരിച്ചറിയു . . കയും ചെയ്യേണ്ടതാണ് . തീർച്ചയായും പുരോഗമന സാഹിത്യകാരന്മാരുടെ കടമ , ഈ വിധത്തിലുള്ള കവിതയുടെ നാനാർത്ഥങ്ങൾ തിരിച്ചറിയുകയും ജീവിതത്തിന്റെ വൈരൂപ്യങ്ങളെ ആത്മാ
വിൽ അനുഭവിച്ചുകൊണ്ട് വിളംബരം ചെയ്യുകയുമാണ് .

1998
എം . എൻ . വിജയൻ സമ്പൂർണ്ണകൃതികൾ
വാല്യം 1 / സാഹിത്യം 1
561 - 583

Bank of America - ഉത്ഭവം

The story is of A. P. Giannini, a.k.a. the founder of Bank of America (which was actually named The Bank of Italy until 1930). As this article tells it, Amadeo Peter Giannini was the son of Italian immigrants, and founded a small bank in an Italian neighborhood of San Francisco in 1904. While most banks at the time were strictly focused on servicing the wealthy, Giannini focused on convincing the ‘unbanked’ (mostly immigrants) to put the money under their mattresses into a bank account, where it would be safer and accrue interest. Great guy, right? Well, it gets even better.

“On the morning of April 18, 1906, a massive earthquake hit San Francisco. The ensuing fires burned down the large banks. Their superheated metal vaults could not be opened for weeks- lest the cash and paper records catch fire when oxygen rushed in.

As flames threatened his one room bank, Giannini spiritied $80,000 in coins out of town. He hid the precious metal under crates of oranges and steered his wagons past gangs of thugs and looters in the streets.

As other banks struggled to recover, Giannini made headlines by setting up a makeshift bank on a North Beach wharf. He extended loans to beleagured residents “on a handshake” and helped revive the city. The innovative bank welcomed small borrowers who  might otherwise have to use high-cost loan sharks. Most banks at the time regarded people with modest incomes as credit risks not worth the paperwork. But experience had taught Giannini otherwise: that working class people were no less likely to pay their debts than the wealthy….

On November 1, 1930, the Bank of Italy in San Francisco changed its name to Bank of America. The bank today has the same national bank charter number as Giannini’s old bank – #13044. When A.P. Giannini died in 1949, the former single-teller office in North Beach claimed more than 500 branches and $6 billion in assets. It was then the largest bank in the world.”

Amazingly, the story gets even better! In addition to being a literal hero during the San Francisco earthquake aftermath by providing loans to those in need, he also:

·        Providing financing for the Golden Gate Bridge.

·        Financed Walt Disney’s first first full-length feature: Snow White and the Seven Dwarves.

വാനരപ്പടയുടെ പട്ടിണി മാറി

ഉണ്ണി ഈന്താട്‌Updated: Sunday Mar 29, 2020

ആളൊഴിഞ്ഞ കാവിൽ വാനരപ്പടയുടെ കളിയൊഴിഞ്ഞിട്ട്‌ ദിവസങ്ങളായി. നിവേദ്യചോറിനു പുറമെ ഭക്തരും സന്ദർശകരും നൽകുന്ന ഭക്ഷണം നിലച്ചതോടെ  അവരുടെ മുഖത്ത്‌ ദൈന്യതയും നിരാശയും. പതിവുതെറ്റാതെ ക്ഷേത്രത്തിലെ കഴകക്കാരൻ ബാലകൃഷ്‌ണവാര്യർ ശനിയാഴ്‌ച രാവിലെയും നിവേദ്യചോറുമായി എത്തിയപ്പോൾ ആ ജീവികളുടെ മനസ്സ്‌കുളിർത്തു. ‘നാളെ മുതൽ നിങ്ങൾക്ക്‌ കൂടുതലുണ്ടാകും....ട്ടോ രാമാ’ - കൂട്ടത്തിൽ മുതിർന്ന വാനരനെ നോക്കി വാര്യരുടെ വാക്കുകൾ.

കോവിഡിന്റെ ഭീഷണിയിൽ നാടാകെ നിശ്‌ചലമായപ്പോൾ പട്ടിണിയിലായവരാണ്‌ തലക്കുളത്തൂർ  വള്ളിക്കാട്ടുകാവിലെ വാനരന്മാർ.

തലക്കുളത്തൂർ പഞ്ചായത്തിൽ എടക്കരയിലാണ് മലബാർ ദേവസ്വം ബോർഡിനുകീഴിലെ വള്ളിക്കാട്ടുകാവ് ക്ഷേത്രം. ഏകദേശം 24 ഏക്കർ  ഇടതൂർന്ന വനത്തിലെ വള്ളിപ്പടർപ്പുകളിൽ ഊഞ്ഞാലാടി രസിക്കുന്ന വാനരപ്പടയാണ്  ക്ഷേത്രത്തിലെ മുഖ്യാകർഷണം. 

ഇതുവരെ നൽകിയിരുന്ന  നിവേദ്യച്ചോറ് ക്ഷേത്ര ഭാരവാഹികളുമായി ആലോചിച്ച് 10 കിലോ ആയി ഉയർത്തും. ചക്കയും പഴങ്ങളും ഇടവേളകളിൽ നൽകുമെന്നും മോഹനൻ പറഞ്ഞു.

പുതിയ മുഖം - രണ്ട്‌ സിവിൽ സർവീസുകാർ

രണ്ട്‌ സിവിൽ സർവീസുകാർ. ഒരാൾ പഠിച്ചത്‌ തമിഴ്‌ മീഡിയത്തിലാണെങ്കിലും വൈജ്ഞാനിക സാഹിത്യരചന മലയാളത്തിൽ. സാഹിത്യത്തിലും ചരിത്രത്തിലും ഭാഷാശാസ്ത്രത്തിലും നരവംശ ശാസ്‌ത്രത്തിലും അവഗാഹമുള്ള കെ സേതുരാമൻ ഐപിഎസ്‌. ആധുനികമായ  പരിശീലനത്തിലൂടെ പൊലീസ്‌ സേനയ്‌ക്ക്‌ മനുഷ്യമുഖം നൽകുന്നതിലാണ്‌ ഇപ്പോൾ സേതുരാമന്റെ  ശ്രദ്ധ.  മറ്റേയാൾ തിരുവനന്തപുരത്ത്‌ ജനിച്ച്‌ കേരളത്തിന്റെ വടക്കേ അറ്റത്തുള്ള കാസർകോട് ജില്ലയിൽ അതിനൂതനമായ പദ്ധതികൾ നടപ്പാക്കുന്ന ഡോ. ഡി സജിത്‌ ബാബു ഐഎഎസ്‌. അറിയുക ഈ രണ്ടുപേരെയും

വേഷം കാക്കി. കൈയിൽ ബാറ്റൺ. ഗാംഭീര്യമാർന്ന ചുവടുകൾ. പൊലീസ്‌ ഓഫീസർക്കുവേണ്ട എല്ലാ പകിട്ടുകളും. കാക്കിവേഷത്തിൽ എങ്ങനെ എത്തിയെന്ന്‌ ചോദിച്ചാൽ ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞുതുടങ്ങും, തേയിലക്കൊളുന്ത്‌ നുള്ളി അന്നം തേടുന്ന എസ്‌റ്റേറ്റ്‌ തൊഴിലാളികളുടെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച്‌. ലയങ്ങളിലെ ഒറ്റമുറികളിൽ തളച്ചിടപ്പെട്ട  ജന്മങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌.  ഇരുൾ വീഴുമ്പോൾ മുനിഞ്ഞുകത്തുന്ന മണ്ണെണ്ണവിളക്കിന്റെ ഇത്തിരിവെട്ടത്തിൽ പഠിച്ചതിനെക്കുറിച്ച്‌. ക്രമസമാധാന പാലനത്തിലും കുറ്റാന്വേഷണത്തിലും  കർക്കശക്കാരനായ കെ സേതുരാമൻ ഐപിഎസ്‌ എന്ന കണ്ണൂർ റേഞ്ച്‌ ഡിഐജിയുടെ വിശേഷങ്ങൾ ഇതിലൊന്നും തീരുന്നില്ല. ഭാഷാശാസ്‌ത്രത്തിലും സാഹിത്യത്തിലും നരവംശ ശാസ്‌ത്രത്തിലും ചരിത്രത്തിലുമുള്ള  ജ്ഞാനാന്വേഷണങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ ചോദിച്ചാൽ അദ്ദേഹം വാചാലനാകും. എഴുതിയ പുസ്‌തകങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ ചോദിച്ചാൽ, പൊലീസ്‌ പണിയോ എഴുത്തോ ഏതിനോടാണ്‌ കൂടുതലിഷ്‌ടമെന്ന്‌ ചോദിച്ചാൽ ഒന്ന്‌ കണ്ണിറുക്കും. പൊലീസിന്റെ ചുമതലകൾക്കൊപ്പം വായനയും എഴുത്തും പ്രസംഗവും ഗവേഷണവും  കുട്ടികൾക്കുള്ള പാട്ടെഴുത്തുമൊക്കെ തുടരുകയാണ്‌ ഈ ഐപിഎസുകാരൻ. മലയാറ്റൂരിനെയും ഡി  ബാബുപോളിനെയും കെ ജയകുമാറിനെയുംപോലുള്ള പ്രതിഭകളെ കേരളത്തിന്‌ സമ്മാനിച്ചിട്ടുണ്ട്‌ കേരള  സിവിൽ സർവീസ്‌. അവർക്ക്‌ പിന്നാലെയിതാ മുന്നാർ ചോലമല സ്വദേശി കെ സേതുരാമനും. ടാറ്റ ടീ പ്ലാന്റേഷനിൽ തൊഴിലാളികളായിരുന്ന  കറുപ്പയ്യയുടെയും സുബ്ബമ്മാളിന്റെയും  മകൻ. ചോലമലയിലെ ഏകാധ്യാപക വിദ്യാലയത്തിലായിരുന്നു പഠനം. രണ്ട്‌ ക്ലാസ്‌ മുറി മാത്രമുള്ള തമിഴ്‌ മീഡിയം വിദ്യാലയം. അവിടെനിന്ന്‌ മറ്റൊരു സ്‌കൂൾ. നാലാം ക്ലാസിനുശേഷം മൂന്നാറിലെ ലിറ്റിൽ ഫ്‌ളവർ ഗേൾസ്‌ സ്‌കൂളിലേക്ക്‌. ഈ സമയത്ത്‌ ഒരു അധ്യാപികയുടെ ഇടപെടലാണ്‌ സേതുരാമന്‌ വഴിത്തിരിവായത്‌. അവരുടെ  നിർദേശത്തെത്തുടർന്ന്‌ സൈനിക്‌ സ്‌കൂൾ പ്രവേശനത്തിന്‌  അപേക്ഷിച്ചു. ആദ്യ ശ്രമത്തിൽതന്നെ പ്രവേശനം. ഉദുമൽപേട്ടയിലെ അമരവതി നഗറിലായിരുന്നു സ്‌കൂൾ. പിന്നീട്‌ എൻജിനിയറിങ്ങിന്‌ ചേർന്നു. അതുപേക്ഷിച്ച്‌ സാമ്പത്തിക ശാസ്‌ത്രം പഠിക്കാൻ തലസ്ഥാനത്ത്‌.  യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി കോളേജിൽനിന്ന്‌ ഇക്കണോമിക്‌സിൽ ബിഎയും എംഎയുമെടുത്തശേഷം  തിരുവനന്തപുരത്തെസെന്റർ ഫോർ ഡെവലപ്‌മെന്റ്‌ സ്റ്റഡീസി (സിഡിഎസ്‌)ൽ എംഫിൽ പഠിച്ചു. ധനമന്ത്രി ടി എം തോമസ്‌ ഐസക്‌  അന്നവിടെ അധ്യാപകൻ.  ‘ജനകീയാസൂത്രണത്തിൽ ഗോത്രവർഗത്തിന്റെ പങ്ക്‌’  എന്നതായിരുന്നു എംഫിൽ വിഷയം.  ഇതിനിടെ സിവിൽ സർവീസ്‌ മോഹം മനസ്സിൽ  കൂടുകൂട്ടി. ബ്രിട്ടീഷ്‌ ലൈബ്രറി, പബ്ലിക്‌ ലൈബ്രറി, യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി ലൈബ്രറി, ഐഎംജി ലൈബ്രറികളിൽ അലഞ്ഞു. വായിച്ച പുസ്‌തകങ്ങൾ എത്രയെന്ന്‌  ചോദിച്ചാൽ  ഒരു തിട്ടവുമില്ലെന്ന്‌ സേതുരാമൻ. അങ്ങനെ കൃത്യമായ ആസൂത്രണത്തിലൂടെ സിവിൽ സർവീസ്‌ കടമ്പ കടന്നു തോട്ടംതൊഴിലാളിയുടെ ഈ മകൻ.  കേരളത്തിൽ തൊട്ടംതൊഴിലാളി കുടുംബത്തിൽനിന്നുള്ള ആദ്യ ഐപിഎസ്‌ ഓഫീസർ.

പുസ്‌തകരചനയിലേക്ക്‌

ആദ്യം പഠിച്ചത്‌ തമിഴ്‌ മീഡിയം സ്‌കൂളിൽ. തുടർ പഠനം ഇഗ്ലീഷ്‌ മീഡിയത്തിൽ. ഉന്നതപഠനം സാമ്പത്തിക ശാസ്‌ത്രത്തിൽ. പക്ഷേ, ആദ്യ പുസ്‌തകത്തിന്‌ വിഷയം മലയാള സാഹിത്യം. പേര്‌  ‘മലയാളത്തിന്റെ ഭാവി’.  മാതൃഭാഷയുടെ പ്രസക്തിയും സാധ്യതകളും സംബന്ധിച്ച പൊതു വിലയിരുത്തലുകളും മലയാളഭാഷ നേരിടുന്ന പ്രതിസന്ധികളുമാണ്‌   പുസ്‌തകം ചർച്ചചെയ്യുന്നത്‌. ഇംഗ്ലീഷുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് നമ്മൾ  നിർമിച്ചെടുത്ത കെട്ടുകഥകൾ വസ്‌തുതകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ  കെ സേതുരാമന്റെ ഈ പുസ്‌തകം അനാവരണംചെയ്യുന്നതായി  വി ആർ പ്രബോധചന്ദ്രൻനായർ അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌. മലയാളിയല്ലാത്ത ഐപിഎസ്‌ ഓഫീസറുടെ സത്യസന്ധമായ ഭാഷയെന്നും ഇത് മലയാളത്തോടുള്ള ആത്മാർഥതയുടെയും സ്‌നേഹത്തിന്റെയും പ്രതിഫലനമാണെന്നും അദ്ദേഹം പറയുന്നു. ഇതിനുശേഷമാണ്‌ ചരിത്രവും നരവംശശാസ്‌ത്രവും സാഹിത്യവും ശാസ്‌ത്രവും ഇഴചേർന്ന  ‘മലയാളി – ഒരു ജനിതക വായന’ എന്ന പുസ്‌തകം രചിച്ചത്‌.  പൊലീസ്‌ ഓഫീസറെന്ന നിലയിലുള്ള അന്വേഷണ പാടവവും ഈ ഗ്രന്ഥരചനയ്‌ക്ക്‌ മുതൽക്കൂട്ടായി. ഏക സമൂഹത്തിൽനിന്ന് രൂപപ്പെട്ടവയാണ് കേരളത്തിന്റെ ജാതിമത വിഭാഗങ്ങളെന്ന് ജനിതക പഠനങ്ങളുടെയും ചരിത്രതെളിവുകളുടെയും പിൻബലത്തോടെ അദ്ദേഹം  സമർഥിക്കുന്നു. കേരളത്തിലെ ആദിമ കുടിയേറ്റംമുതൽ ആധുനിക സമൂഹരൂപീകരണം വരെയുള്ള  സകല ചരിത്ര പ്രക്രിയകളെയും ജനിതക പഠനങ്ങളുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ വിശകലനം ചെയ്യുന്നതാണ്‌ ഈ പുസ്‌തകം. പുസ്‌തക രചനയ്‌ക്കായി  ഒട്ടേറെ  ഡിഎൻഎ ഫലം വിശകലനം ചെയ്‌തു. 

മനുഷ്യപൊലീസ്‌

സമരമുഖങ്ങളിൽ ഒട്ടും ദയയില്ലാതെ തലയ്‌ക്കടിച്ച്‌ ചോര വീഴ്‌ത്തുന്ന  കാക്കി വേഷക്കാരെ തെരുവിൽ കാണരുതെന്ന്‌ സേതുരാമൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. പൊലീസ്‌ പുതിയ  ഡ്രിൽ പരിശീലിക്കുകയാണ്‌.  പുതിയ കാലത്തിന്‌ പുതിയ പൊലീസ്‌ എന്നതാണ്‌ സർക്കാർ നയം. ഗുണപരമായ ഈ പരിഷ്‌കരണത്തിന്‌ ചുക്കാൻ പിടിച്ചവരിലും മുമ്പിൽ കെ സേതുരാമനുണ്ട്‌. സമരക്കാരെ ചല്ലിച്ചതയ്‌ക്കാതെ ചില ട്രിക്കുകളിലൂടെ നിയന്ത്രിക്കുന്നതാണ്‌ സേതുരാമൻ തയ്യാറാക്കിയ പുതിയ ലാത്തി ഡ്രിൽ. 1931ൽ ബ്രിട്ടീഷ്  സർക്കാർ രൂപംനൽകിയ ലാത്തി ഡ്രില്ലായിരുന്നു  ഇതുവരെ കേരള പൊലീസ് പിന്തുടർന്നത്‌. മദ്രാസ് പ്രസിഡൻസി പൊലീസ് ഡ്രിൽ സാധാരണക്കാരെ അടിച്ചമർത്താനുള്ളതാണ്‌.  തലയിൽ ലാത്തികൊണ്ട്‌ അടിക്കാനും കഴുത്തിൽ വെട്ടാനും വയറിൽ കുത്താനുമാണ് പൊലീസുകാരെ  പഠിപ്പിച്ചത്‌. ഇതിനുള്ള പരിശീലന അഭ്യാസങ്ങളും അപ്രായോഗികമാണ്. ഇത്തരം രീതി ഒഴിവാക്കുകയാണ്‌ പുതിയ ലാത്തി ഡ്രിൽ. ഷീൽഡ്‌ വാൾ ഉൾപ്പെടെ പുതിയ തന്ത്രങ്ങളിലൂടെ ജനക്കൂട്ടത്തെ പിരിച്ചുവിടാനാണ്‌ പരിശീലിപ്പിക്കുന്നത്‌. സർവീസിലുള്ള മുഴുവൻ പൊലീസുകാർക്കും പരിശീലനം നൽകുന്നുണ്ട്‌. കുറ്റവാളികളെ അവരുടെ ആരോഗ്യം, പശ്‌ചാത്തലം ഉൾപ്പെടെ പരിഗണിച്ച്‌ കസ്റ്റഡിയിൽ എടുക്കുന്നതിനുള്ള ‘സബ്‌ജക്‌ട്‌ കൺട്രോൾ ടാറ്റിക്‌സ്‌’ പരിശീലനത്തിനും സേതുരാമൻ  രൂപം നൽകി.  വർഷങ്ങൾ പഴക്കമുള്ള പൊലീസ്‌ മാന്വൽ പരിഷ്‌കരിക്കാൻ സർക്കാർ തീരുമാനിച്ചപ്പോൾ അതിന്റെ ചുമതല ഏൽപ്പിക്കാൻ സംസ്ഥാന പൊലീസ്‌  മേധാവി ലോക്‌നാഥ്‌ ബെഹ്‌റയ്‌ക്ക്‌ രണ്ടാമതൊരു പേര്‌ ആലോചിക്കേണ്ടി വന്നില്ല. പൊലീസ്‌ ഉദ്യോഗസ്ഥർ യൂണിഫോമിന്റെ ഇടതുവശത്ത്‌ സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന പിസ്‌റ്റൾ വലതുവശത്താക്കിയെന്ന്‌ കേൾക്കുമ്പോൾ അത്‌  ചെറിയ കാര്യമല്ലേയെന്ന്‌ ചോദിക്കുന്നവരുണ്ടാകും.  എന്നാൽ, പൊലീസിനത്‌ വലിയ കാര്യമാണ്‌. പൊലീസ്‌ ട്രെയ്‌നിങ്‌ കോളേജ്‌ പ്രിൻസിപ്പലായിരിക്കെയാണ്‌ കെ സേതുരാമൻ പൊലീസ്‌ പരിഷ്‌കരണത്തിന്റെ ബാറ്റൺ കൈയിലെടുത്തത്‌. കുട്ടികൾക്കടക്കം ഒട്ടേറെ പാട്ടുകളും രചിച്ചു. ഡോ. ഷീനയാണ്‌ ഭാര്യ. വിദ്യാർഥികളായ സിദ്ധാർഥ്‌, ശ്യാം എന്നിവർ മക്കൾ.

മലയോരഗ്രാമത്തിലെ ഒരു സർക്കാർ സ്‌കൂളിൽ പ്രഭാതമണി മുഴങ്ങി.  ഓടിക്കളിച്ചിരുന്ന കുട്ടികൾ ക്ലാസ്‌മുറികളിലേക്ക്‌. ഔദ്യോഗികവാഹനത്തിൽനിന്നിറങ്ങിയ കലക്ടർ ഒരു ക്ലാസിലെ ക്ഷീണിതമുഖം നോക്കി ചോദിച്ചു. ‘മോൻ രാവിലെ എന്താ കഴിച്ചത്‌? കണ്ണുകൾ നിലത്തുറപ്പിച്ച്‌ അവൻ പതുക്കെ മന്ത്രിച്ചു. ‘പഴങ്കഞ്ഞി’. അവിടുള്ള ഓരോ മുഖവും ആ ഉത്തരം ആവർത്തിക്കുന്നതായി കലക്ടർക്ക്‌ തോന്നി. അതിനുശേഷം  ‘മധുരം പ്രഭാതം’ എന്ന പ്രഭാതഭക്ഷണപദ്ധതി ഇന്ന്‌ കാസർകോട്‌ ജില്ലയിലെ സ്‌കൂളുകളിൽ വിജയകരമായി മുന്നേറുകയാണ്‌. സമൂഹത്തിന്റെ കെട്ടുകാഴ്‌ചകൾക്കിടയിലും വിശപ്പ്‌ എന്ന യാഥാർഥ്യം കത്തിയെരിയുന്നത്‌ ബോധ്യപ്പെട്ട കാസർകോട്‌ കലക്ടർ ഡോ. ഡി സജിത്‌ ബാബുവിന്റെ ആശയത്തിന്‌ വ്യാപാരികളും അധ്യാപകരും രക്ഷിതാക്കളും സമൂഹവും പോഷകമേകി. 1648 കുഞ്ഞുങ്ങളാണ്‌ ഗുണഭോക്താക്കൾ. ആദിവാസി–- തീരദേശമേഖലകളിലുള്ളവർക്ക്‌ ഇത്‌ വലിയ ആശ്വാസമാണ്‌. പിന്നോക്കജില്ല എന്ന അടിച്ചേൽപ്പിക്കപ്പെട്ട മുദ്ര മായ്‌ച്ചുകളയാൻ ഒരുങ്ങുകയാണ്‌ കാസർകോട്‌.  അതിന്‌ നേതൃത്വം നൽകുന്നത്‌ കലക്ടറും. ആദിവാസിക്കുടിലുകളിലും മത്സ്യത്തൊഴിലാളി ഭവനങ്ങളിലുമെല്ലാം കലക്ടർ മുന്നറിയിപ്പില്ലാതെ കയറിയെത്തും. പ്രയാസങ്ങൾക്ക്‌ ഉടനടി പരിഹാരവും. ക്രിക്കറ്റ്‌ കളിക്കാനും വേദികളിൽ പാട്ടുപാടാനും സംഘർഷങ്ങളുണ്ടാകുമ്പോൾ നടുക്കുനിന്ന്‌ തടയാനും കലക്ടറുണ്ട്‌. ‘കലക്ടർ ബ്രോ’ എന്നൊന്നും ആരും വിളിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും കാസർകോടിന്റെ ‘ഐക്കൺ’ ഇപ്പോൾ ഡോ. സജിത്‌ ബാബുവാണ്‌.

മൊട്ടപ്പറമ്പുകളിലെ മുളവിപ്ലവം

വേനലിൽ കാസർകോടിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങൾ കടുത്ത കുടിവെള്ളക്ഷാമമാണ്‌ അനുഭവിക്കുന്നത്‌. വടക്കൻ മലയോരപ്രദേശങ്ങൾ മൊട്ടപ്പറമ്പുകളാണ്‌. മഴവെള്ളത്തെ പിടിച്ചുനിർത്താനുള്ള ശേഷി മണ്ണിനില്ല. കലക്ടറുടെ ഉള്ളിലെ ശാസ്‌ത്രകാരൻ ഇതിന്റെ കാരണം കണ്ടെത്തി. ഒരു കാലത്ത്‌ നിബിഡവനങ്ങളായിരുന്ന പ്രദേശത്തിന്‌ ജൈവാംശം നഷ്ടപ്പെട്ടതാണ്‌ കാരണം. ലാറ്ററൈറ്റ്‌ മണ്ണാണ്‌ മുകളിൽ. ഇത്‌ സൂര്യപ്രകാശമേറ്റ്‌ വരണ്ടതിനാൽ ജലം ആഗിരണം ചെയ്യില്ല. ജൈവാംശത്തെ മണ്ണിൽ തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരിക മാത്രമാണ്‌ ജലസംരക്ഷണത്തിന്‌ ഏക പോംവഴി. അതിനാണ്‌ മുളവിപ്ലവം എന്ന ആശയം നടപ്പാക്കിയത്‌. ഒരു മുള വളർന്നാൽ വർഷം 1.1 കിലോഗ്രാം ജൈവാംശം മണ്ണിൽ സൃഷ്ടിക്കും. നൈട്രജൻ ഉൾപ്പെടെയുള്ള വിവിധ ഘടകങ്ങളുടെ സാന്നിധ്യവും കൂടും. 13 ബ്ലോക്കിലായി തദ്ദേശസ്ഥാപനങ്ങളുടെ സഹകരണത്തോടെ മുളത്തൈകൾ പൊതു ഇടങ്ങളിൽ നട്ടുപിടിപ്പിക്കുന്ന പദ്ധതിക്ക്‌ കഴിഞ്ഞ ജൂലൈയിൽ തുടക്കമിട്ടു. വനംവകുപ്പിൽനിന്ന്‌ മുളവിത്ത്‌ വാങ്ങി നേഴ്‌സറികളിൽ പാകി തൊഴിലുറപ്പ്‌ പദ്ധതി പ്രയോജനപ്പെടുത്തിയാണ്‌ നടീൽ. ഏഴുലക്ഷം തൈനട്ടു. ഈവർഷം അത്‌ പത്ത്‌ ലക്ഷത്തിലെത്തിക്കും. മുളകൊണ്ട്‌ സ്‌ത്രീകൾക്ക്‌ ഉൽപ്പന്നങ്ങളുണ്ടാക്കി വിൽക്കാം. ചെങ്കുത്തായ കുന്നുകളിൽ സമാന്തരമായി കുഴിയെടുത്ത്‌ മുള നട്ടതിനാൽ കുഴികളിലൂടെ വെള്ളം മണ്ണിലിറങ്ങുന്നുമുണ്ട്‌.

ചുവപ്പുനാടയ്‌ക്ക്‌  ഒരു തിരുത്ത്‌

സർക്കാർ ഓഫീസിലെ ചുവപ്പുനാടക്കുരുക്കാണ്‌ ജനങ്ങൾ നേരിടുന്ന ഏറ്റവും വലിയ പ്രതിസന്ധി. ഇന്ത്യയിൽ ആദ്യമായി മിന്നൽ വേഗത്തിൽ ഫയൽ തീർപ്പാക്കിയ ജില്ല എന്ന ഖ്യാതിയിലേക്കാണ്‌ കാസർകോട്‌ കുതിച്ചത്‌. കലക്ടർ ഇരിക്കുന്ന ഇടം കലക്ടറേറ്റ്‌ എന്ന ആശയവുമായി താലൂക്ക്‌ ഓഫീസുകളിൽ ഉൾപ്പെടെ കലക്ടർ ക്യാമ്പ്‌ ചെയ്‌താണ്‌ തീർപ്പ്‌ കൽപ്പിച്ചത്‌. 2017നുമുമ്പുള്ള 29345 ഫയലാണ്‌ ഒറ്റയടിക്ക്‌ തീർത്തത്‌. ഓരോ ഫയലിലും ഒരു ജീവിതമുണ്ട്‌ എന്ന മുഖ്യമന്ത്രി പിണറായി വിജയന്റെ പ്രഖ്യാപനമാണ്‌ സജിത്‌ ബാബുവിന്റെ ഇടപെടലിലൂടെ സാധ്യമായത്‌. കേന്ദ്രസർക്കാരിന്റെ ഇ–- ഗവേണൻസ്‌ പുരസ്‌കാരം ലഭിക്കാനും ഇത്‌ ഇടയാക്കി.

കൊറഗർക്ക്‌  കൈത്താങ്ങ്‌

കാസർകോട്ടെ പ്രാക്‌തനവിഭാഗമാണ്‌ കൊറഗർ. പോഷകാഹാരക്കുറവുമൂലം മരിച്ചൊടുങ്ങുന്ന പുരാതനജനത. കോടിക്കണക്കിന്‌ രൂപയാണ്‌ ഇവരുടെ പുനരധിവാസത്തിനായി സർക്കാർ ചെലവഴിച്ചത്‌. റോഡരികിലിരുന്ന്‌ വള്ളികൾകൊണ്ട്‌ കുട്ടയും വട്ടിയും മെടഞ്ഞാണ്‌ ഇവർ ജീവിക്കുന്നത്‌. വീടും കൃഷിത്തോട്ടങ്ങളുമൊക്കെ നൽകിയെങ്കിലും പ്രയോജനമുണ്ടായില്ല. അവരുടെ തനത്‌ രീതികൾ പിന്തുടരാനുള്ള സൗകര്യം ഒരുക്കുകയാണ്‌ അതിജീവനമാർഗം എന്ന്‌ കലക്ടർക്ക്‌ ബോധ്യപ്പെട്ടു. കൊറഗരുടെ ജീവിതമാർഗമായ കുട്ട മെടയലിന്‌ ആവശ്യമായ പുല്ലാഞ്ഞിവള്ളികളുടെ ദൗർലഭ്യമാണ്‌ മുഖ്യപ്രശ്‌നം. വനത്തിൽനിന്ന്‌ ഇത്‌ മുറിച്ചെടുക്കാൻ അനുമതിയില്ല. കർണാടകത്തിൽ പോയി വള്ളി മുറിച്ചെടുത്ത്‌ വൻതുക കൊടുത്ത്‌ വണ്ടിയിൽ കാസർകോട്ട്‌ കൊണ്ടുവരുമ്പോൾ  ഭക്ഷണത്തിനുള്ള തുകപോലും നീക്കിയിരുപ്പുണ്ടാകില്ല. നീർച്ചാലിൽ ഒമ്പത്‌ ഏക്കറിൽ പുല്ലാഞ്ഞിവള്ളി നട്ടുപിടിപ്പിച്ച്‌ പരിപാലിക്കുന്ന പദ്ധതി അങ്ങനെയാണ്‌ തുടങ്ങിയത്‌. ഐഡിബിഐ ബാങ്കുമായി ചേർന്ന്‌ കൊറഗരുടെ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ വാങ്ങാൻ കരാറുമുണ്ടാക്കി.  ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ ആമസോണിൽ ഉൾപ്പെടെ വിൽപ്പനയ്‌ക്കെത്തിയാലും അത്ഭുതമില്ല.

സർക്കാർ ജോലിക്ക്‌ തദ്ദേശീയർ

കാസർകോട്‌ സർക്കാർ ജോലിക്കാരായി എത്തുന്നതിൽ ഭൂരിഭാഗവും മറ്റ്‌ ജില്ലകളിലുള്ളവരാണ്‌. പല പദ്ധതികളും നാട്ടുകാർക്ക്‌ പ്രയോജനപ്പെടുത്താത്തതിന്‌ പിന്നിൽ ഇതും ഒരു ഘടകം. ഇതു മനസ്സിലാക്കിയാണ്‌ ജില്ലയിലെ ഉദ്യോഗാർഥികളെ സർക്കാർ ജോലി നേടാൻ പര്യാപ്‌തമാക്കുന്ന പരിശീലനം. ഇതിനായി ഓരോതാലൂക്കിൽനിന്നും 25 പേരെ തെരഞ്ഞെടുക്കും. ഉന്നതി എന്നാണ്‌ പദ്ധതിയുടെ പേര്‌. കുട്ടികൾക്ക്‌ ഐഎഎസ്‌ പരിശീലനത്തിന്‌ കലക്ടറും  ക്ലാസ്‌ എടുക്കാനുണ്ട്‌.  

‘കൂട്ട്‌’ പുരനിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നവർക്ക്‌ തുണ

‘പുരനിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന’ ആണുങ്ങളാണ്‌ കാസർകോട്‌ ജില്ലയിലെ ഒരു സാമൂഹ്യവിഷയം. പ്രായപൂർത്തിയായ ചെറുപ്പക്കാർക്ക്‌ വധുക്കളെ കിട്ടാനില്ല. അവിവാഹിതരുടെ എണ്ണവും  കൂടുതൽ. ഈ സാമൂഹ്യപ്രശ്‌നത്തിൽ കലക്ടർ ഇടപെട്ടതോടെയാണ്‌ കൂട്ട്‌ എന്ന പദ്ധതി ആരംഭിച്ചത്‌. വിധവകളെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ സന്നദ്ധതയുള്ള യുവാക്കളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയാണ്‌ ലക്ഷ്യം. ഇതിനായി കൗൺസലിങ്ങും മറ്റും നൽകും.

കാസർകോട്‌ കഫേ

സാമൂഹ്യ അസ്വസ്ഥത കാസർകോട്‌ ഒരു വൈകാരികവിഷയമാണ്‌. ചെറിയ തീപ്പൊരികൾപോലും ആളിക്കത്തിയേക്കാം. മുമ്പുണ്ടായ ചില ദുരന്തങ്ങളുടെ പശ്‌ചാത്തലത്തിൽ കടകൾക്ക്‌ സന്ധ്യയോടെ താഴ്‌ വീഴും. രാത്രി പൊതുവാഹനങ്ങളുടെ ഓട്ടം നിലയ്‌ക്കും. വർഷങ്ങളായുള്ള പതിവായതിനാൽ ഇത്‌ നാട്ടുകാരുടെ വിഷയമല്ലാതായി. ഇത്‌ പരിഹരിക്കാനാണ്‌ ‘കാസർകോട്‌ കഫേ’. അതിർത്തിയായ തലപ്പാടിമുതൽ എല്ലാ കേന്ദ്രങ്ങളിലും ജനങ്ങൾക്ക്‌ ഭിന്നതകൾ മറന്ന്‌ ഒരുമിക്കാനുള്ള ഇടം.  പ്രഭാഷണവും പ്രദർശനങ്ങളും കലാപരിപാടികളുമാകാം. കാസർകോട്‌ ടൗണിലെ സന്ധ്യാരാഗം ഓപ്പൺ ഓഡിറ്റോറിയം കേന്ദ്രീകരിച്ച്‌ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ‘തീയട്രിക്‌സ്‌’ എന്ന സംഘടനയുടെ ചെയർമാനും കലക്ടറാണ്‌. മൂന്നാം ശനിയാഴ്‌ചകളിൽ ഇവിടെ പരിപാടികൾ അരങ്ങേറും. തീവണ്ടിപ്പാട്ടുകാർമുതൽ ബാവുൾ ഗായകർവരെ പാടും.  

മുടക്കം എന്ന വാക്ക്‌ ഇനിയില്ല

പദ്ധതികൾ തുടക്കത്തിലേ മുടങ്ങുക എന്ന അനുഭവമാണ്‌ കാസർകോട്‌ ജില്ലയുടെ ശാപം. തറക്കല്ലുകളായി ദ്രവിക്കുന്നു പല പദ്ധതികളും. ഈ ദുരവസ്ഥയ്‌ക്ക്‌ മാറ്റം വരുത്താനും കലക്ടർ നിശ്‌ചയദാർഢ്യത്തോടെ ഇറങ്ങി. 22 വർഷംമുമ്പാണ്‌ കാസർകോട്‌ കലക്ടറേറ്റിനുമുമ്പിൽ ഗാന്ധിജിയുടെ പ്രതിമ സ്ഥാപിക്കാനുള്ള തീരുമാനത്തിന്‌ അംഗീകാരം ലഭിച്ചത്‌. ചുമതല ഏറ്റെടുത്ത്‌ മാസങ്ങൾക്കകം ഉണ്ണി കാനായി എന്ന ശിൽപ്പിയെ വിളിച്ചുവരുത്തി പ്രതിമ പൂർത്തിയാക്കി. ചുറ്റും പൂന്തോട്ടവും ഒരുക്കി. സ്ഥലം വിട്ടുകിട്ടാത്തതിനാലും മറ്റ്‌ കാര്യങ്ങളാലും മുടങ്ങിയ പാലങ്ങളും റോഡുകളുമെല്ലാം കലക്ടറുടെ ഇടപെടൽമൂലം പുനരാരംഭിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. കാസർകോട്‌ വികസന പാക്കേജിൽ 297 പദ്ധതിയിൽ 204 എണ്ണമാണ്‌ ഒറ്റയടിക്ക്‌ ഉദ്‌ഘാടനം ചെയ്‌തത്‌.

വിശ്വാസമാകുന്നില്ല

 കഴിഞ്ഞ മഴക്കാലത്ത്‌ വെള്ളരിക്കുണ്ടിലെ നെല്ലിയര കോളനിയിൽ ചുഴലിക്കാറ്റ്‌ വീശി. 11   വീട്‌ തകർന്നു. മുൻ എംപി പി കരുണാകരൻ ഉൾപ്പെടെയുള്ളവർ സമാശ്വാസവുമായി എത്തി. കലക്ടറുടെ നേതൃത്വത്തിൽ തദ്ദേശസ്ഥാപനങ്ങളുടെയും മറ്റും സഹായത്തോടെ ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ ഒരു കമ്യൂണിറ്റി ഹാൾ നിർമിച്ച്‌ കുടുംബങ്ങളെ അങ്ങോട്ട്‌ മാറ്റി. അതിവേഗത്തിലുള്ള ഇടപെടൽമൂലം അവർക്ക്‌ സർക്കാർ വീട്‌ ഒരുങ്ങുകയാണ്‌. എന്നും കമ്യൂണിറ്റിഹാളിൽ കഴിയേണ്ടി വരുമെന്ന്‌ കരുതിയ കോളനിയിലെ കുടുംബങ്ങൾക്ക്‌ ഇത്‌ വിശ്വസിക്കാനാകുന്നില്ല.  കലക്ടർ പറയുമ്പോൾ കൂടെ നിൽക്കും നാട്ടുകാർ. പുതുമയുള്ള ഏത്‌ ആശയം  നിർദേശിച്ചാലും അത്‌ സാധ്യമാക്കാൻ നാട്ടുകാർ ഒപ്പമുണ്ട്‌. കലക്ടർ കാസർകോടിന്‌ നൽകുന്ന സന്ദേശം ഇതാണ്‌. ഈ നാട്‌ പിന്നോക്കമല്ല. സമ്പന്നമാണ്‌.   

കന്നട ‘മാത്താടു’ന്ന കലക്ടർ

ഏഴുഭാഷ പ്രചാരത്തിലുള്ള തുളുനാട്ടിൽ കന്നടയെങ്കിലും അറിയുക എന്നത്‌ ഈ നാടിന്റെ വൈകാരികവിഷയമാണ്‌. മറുനാടൻ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽനിന്ന്‌ എത്തുന്ന ഐഎഎസുകാർ മലയാളം കഷ്ടിച്ച്‌ പഠിക്കുമ്പോൾ അവർ എങ്ങനെ കന്നഡയുംകൂടി പഠിക്കും. തിരുവനന്തപുരം വട്ടിയൂർക്കാവിൽ ജനിച്ച ഡോ. സജിത്‌ ബാബു കുടകിൽ ബാങ്ക്‌ ഓഫീസറായി ജോലി ചെയ്‌തിട്ടുണ്ട്‌. അക്കാലത്ത്‌ പഠിച്ച കന്നഡ ഈ നാടിനോടുള്ള ഇഴയടുപ്പം വർധിപ്പിക്കുന്നു. ബിസിനസുകാരനായ ദാമോദരൻ–-സുലോചന ദമ്പതികളുടെ മകനായ സജിത്‌ ബാബു പഠനകാലത്ത്‌ തിരുവനന്തപുരം യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി കോളേജിലെ ക്രിക്കറ്റ്‌ ക്യാപ്‌റ്റനായിരുന്നു. 1992ൽ ജി ശങ്കരപ്പിള്ളയുടെ ഭീമഘടോൽക്കച മയനാട്ടം നാടകത്തിൽ വേഷമിട്ടിട്ടുണ്ട്‌. നടൻ അലൻസിയറാണ്‌ സംവിധാനം. ബിന്ദുവാണ്‌ ഭാര്യ. വിദ്യാർഥികളായ റോൺ, റെനി എന്നിവർ മക്കൾ.

ഒരു സങ്കീര്‍ത്തനം പോലെ - പോള്‍ സെബാസ്‌ററ്യന്റെ നിരൂപണം

---

==============================================

മംഗളം വാര്ഷികപ്പതിപ്പില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച പോള്‍ സെബാസ്‌ററ്യന്റെ നിരൂപണം പങ്കു വെയ്ക്കുന്നു. 

==============================================

'മനുഷ്യനെന്ന കടങ്കഥയുടെ രഹസ്യമന്വേഷിക്കുന്നവര്‍ ഒടുവില്‍ എന്റെ കാല്‍പാടുകള്‍ നോക്കി വരും.' എന്നുറച്ചു വിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് മനുഷ്യന്റെ ഉള്ളിലുള്ള മഹാ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ രഹസ്യങ്ങളെ അന്വേഷിച്ച അദ്വിതീയനായ നോവലിസ്റ്റാണ് ദസ്തയെവ്‌സ്‌കി. ഏതൊരു പുരുഷന്റെയും വിജയത്തിനു പിന്നില്‍ ഒരു സ്ത്രീയുണ്ടാവും എന്ന വാദം സമര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ ഉചിതമായ ഉദാഹരണമാണ് അന്ന ദസ്തയേവ്‌സ്‌കി. കടക്കാരാല്‍ പൊറുതി മുട്ടി, ചൂതുകളിയില്‍ ഭ്രമിച്ചു, ലക്ഷ്യബോധമില്ലാതെ നടന്നിരുന്ന ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയുടെ ജീവിതത്തെ അടിമുടി മാറ്റി മറിച്ച് എഴുത്തിന്റെ കൂടുതല്‍ ഉയരങ്ങളിലേക്ക് എത്താന്‍ സഹായിക്കുക മാത്രമല്ല, ജനമനസ്സുകളില്‍ ഒരു വിശുദ്ധന്റെ സ്ഥാനം നേടിക്കൊടുക്കാനും മുന്നില്‍ നിന്നവളാണ് അന്ന.

ചൂതാട്ടക്കാരന്‍ എന്ന നോവലിന്റെ കേട്ടെഴുത്തുകാരിയായി ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയുടെ അടുത്തെത്തിയതാണ് അന്ന. ഇരുപത്തിയാറ് ദിവസം കൊണ്ട് ആ നോവലെഴുതിക്കഴിയുമ്പോഴേക്കും അന്നയും ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയും ഏറെ അടുത്തിരുന്നു. അന്നയും ദസ്തയെവ്‌സ്‌കിയുമായുള്ള ആ ഇരുപത്തിയാറു ദിവസങ്ങളിലെ ഇടപെടലുകളിലൂടെയും പ്രണയമുഹൂര്‍ത്തങ്ങളിലൂടെയും ദസ്തയേവ്‌സ്‌കി എന്ന പച്ചയായ മനുഷ്യനെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിന്താഗതികളെയും സൃഷ്ടികളെയും വായനക്കാര്‍ക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തുകയാണ് ഒരു സങ്കീര്‍ത്തനം പോലെ എന്ന നോവലിലൂടെ പെരുമ്പടവം ശ്രീധരന്‍.

വായനക്കാരുടെ മനസ്സിനെ ഇളക്കി മറിക്കുന്ന രചനകളാണ് ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയുടെത്. മനുഷ്യ ഹൃദയത്തിന്റെ ആഴങ്ങളിലുള്ള ഇരുണ്ട പ്രപഞ്ചത്തിലേക്ക് ഊളയിട്ട് അവിടെയുള്ള വ്യഥകള്‍, സംഘര്‍ഷങ്ങള്‍, നിസ്സഹായത, വിലാപങ്ങള്‍ എന്നിവ മാത്രമല്ല, ക്രൂരതയും വന്യതയും സ്വാര്‍ത്ഥതയും ഈ എഴുത്തുകാരന്‍ വായനക്കാരിലേക്ക് തീക്ഷ്ണമായ വികാരഭാവങ്ങളോടെ എത്തിക്കുന്നുണ്ട്. അത്തരം ഒരു എഴുത്തുകാരന്റെ ജീവിതം എഴുതുക എളുപ്പമേയല്ല. അത്തരമൊരു വലിയ സാഹസമാണ് ഒരു സങ്കീര്‍ത്തനം പോലെ എന്ന നോവലില്‍ പെരുമ്പടവം ശ്രീധരന്‍ എടുത്തിരിക്കുന്നത്.

നോവലിസ്റ്റിന്റെ തന്നെ വാക്കുകള്‍ കടമെടുത്താല്‍, 'പീഡാനുഭവങ്ങളിലൂടെ വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെടുന്ന മനുഷ്യാത്മാവിനെ ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയുടെ ജീവിതത്തില്‍ നിന്ന് ഞാന്‍ കണ്ടെടുത്തു.' 'ഹൃദയത്തിനുമേല്‍ ദൈവത്തിന്റെ കൈയ്യൊപ്പുള്ള ആളെന്ന് ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയെ സങ്കല്‍പ്പിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞ നിമിഷത്തില്‍ ഏതോ ഒരു പ്രകാശം കൊണ്ട് എന്റെ അകം നിറയുന്നത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.' ആ പ്രകാശത്തെ ജനസാമാന്യങ്ങളിലേക്ക് എത്തിക്കുക എന്നത് ശ്രമകരം തന്നെ. ആ ശ്രമകരമായ ദൗത്യമാണ് മികവോടെ പെരുമ്പടവം ശ്രീധരന്‍ നിര്‍വഹിച്ചിരിക്കുന്നത്. 'മനുഷ്യനും വിധിയും തമ്മില്‍, മനുഷ്യനും അനന്തതയും തമ്മില്‍, മനുഷ്യനും ദൈവവും തമ്മില്‍ നേര്‍ക്കുനേരെ നില്‍ക്കുന്ന ദിവ്യമായ നിമിഷങ്ങള്‍ ഞാന്‍ സങ്കല്പിച്ചു.' 'ചൂതുകളി കേന്ദ്രത്തിലെ കറങ്ങുന്ന ഭാഗ്യചക്രത്തിന്റെ കറുപ്പും ചുവപ്പും നിറങ്ങളിലുള്ള കളങ്ങളില്‍ പണം വെച്ചു ചൂത് കളിച്ച് നേടുകയും നഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്യുമ്പോള്‍ അത് മനുഷ്യനും വിധിയുമായുള്ള ഒരു ചൂതുകളിയായിത്തീരുന്നു. ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയെ അങ്ങനെ ആദ്യം കണ്ടത് ഞാനാണ്. ആ കണ്ടെത്തലാണ് എന്റെ സൃഷ്ടി. എന്റെ നോവല്‍.'

സെയിന്റ് പീറ്റേഴ്സ്ബര്‍ഗിലെ ചിത്രശാലയില്‍ നിന്ന്

==============================================

അതിസങ്കീര്‍ണ്ണമായ വിഷയങ്ങളുടെ ആഴത്തിലുള്ള പരിചിന്തനങ്ങളും ദര്‍ശനങ്ങളും പകരുന്ന ഈ നോവല്‍ പക്ഷെ എഴുതാന്‍ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നത് ലളിതമായ ഭാഷയും സങ്കീര്‍ണ്ണമല്ലാത്ത അവതരണ രീതിയുമാണ്. സ്ഥലകാലങ്ങളെ ഏതാനും വാക്കുകളെക്കൊണ്ട് എളുപ്പത്തില്‍ വായനക്കാരുടെ മനോമുകരത്തില്‍ ചിത്രസമാനമായി നോവലിസ്റ്റ് വരച്ചിടുന്നു. നോവലിന്റെ ആദ്യത്തെ പാരഗ്രാഫ് തന്നെ ഈ ലാളിത്യമാര്‍ന്ന പ്രതിഭയ്ക്ക് ഉദാഹരണമാണ്.

'ചുമരിലെ പഴയ നാഴികമണി ഏഴടിക്കുന്നതു കേട്ട് ദസ്തയേവ്‌സ്‌കി ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നു നോക്കുമ്പോള്‍ ജനാലയ്ക്കു മുകളിലെ വിവിധ നിറങ്ങളിലുള്ള ചില്ലുകളിലൂടെ ഇളവെയില്‍ അകത്തേക്കു ചാഞ്ഞു വീഴുന്നു. ഇന്നത്രയ്ക്കു മഞ്ഞും തണുപ്പുമില്ലെന്നു തോന്നുന്നു. പുറത്തു തെരുവിലൂടെ ഒരു കുതിരവണ്ടി പോകുന്നതിന്റെ ഒച്ച കേള്‍ക്കാം.' ചിത്രസമാനമായ അവതരണം... ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നതോ ഏതാനും വാക്കുകള്‍. ഇനി പശ്ചാത്തല വര്‍ണ്ണനയില്‍ നിന്ന് കഥാപാത്ര പരിചയത്തിലേക്ക് വരുമ്പോഴോ? അവിടെയും ഈ രീതി തന്നെയാണ് ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്.

'പതിമൂന്നാം നമ്പര്‍ അപ്പാര്‍ട്‌മെന്റിനു മുമ്പില്‍ ചെന്നുനിന്ന് അന്ന മണിയടിച്ചു. നിമിഷങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ ഇളംപച്ച നിറത്തിലുള്ള നീളന്‍ കുപ്പായം ധരിച്ച ഒരു സ്ത്രീ വാതില്‍ തുറന്ന് ചോദ്യഭാവത്തില്‍ അന്നയെ നോക്കി. അതു ഫെദോസ്യ ആയിരുന്നു. ഒരു നീണ്ട ആയുഷ്‌കാലത്തിന്റെ മടുപ്പും വിരസതയും മുഴുവന്‍ ആ വൃദ്ധയുടെ മുഖത്തുണ്ടെന്ന് അന്നയ്ക്കു തോന്നി.' നോക്കുക! ഒരൊറ്റ വരിയില്‍ ഫെദോസ്യ എന്ന വേലക്കാരിയുടെ ഇതുവരെയുള്ള ജീവിതം പെരുമ്പടവം ശ്രീധരന്‍ അവതരിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞു. അതെ സമയം ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയെ കാണുന്ന അന്നയുടെ കാഴ്ച അര്‍ഹിക്കുന്ന പ്രാധാന്യത്തോടെ വിവരിക്കുന്നുണ്ട് എഴുത്തുകാരന്‍.

'അവള്‍ കണ്ടിട്ടുള്ള ദസ്തയെവ്‌സ്‌കിയുടെ ചിത്രങ്ങളില്‍ നിന്നൊക്കെ വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു ആ രൂപം. നിഗൂഢവും വന്യവുമായ ഒരു ഭാവമുണ്ടായിരുന്നു ആ മുഖത്ത്. കുറേക്കൂടെ പപ്രശ്ശനായിരിക്കുന്നു. ഇരുണ്ട അഗാധതയില്‍ നിന്ന് എന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന ഒരാത്മാവിനെ ആ രൂപം ഓര്‍മിപ്പിച്ചു. ശരാശരി പൊക്കമുണ്ട്. അധികം വണ്ണമില്ല. നേര്‍ത്ത തവിട്ടുനിറം കലര്‍ന്ന ചെമ്പിച്ച തലമുടി കോതി വച്ചിരിക്കുന്നു. അന്നയെ വിസ്മയിപ്പിച്ചത് ആ കണ്ണുകളാണ്. ഒന്ന് ഇരുണ്ട തവിട്ടു നിറത്തിലും മറ്റേത് കറുത്തിട്ടും. കറുത്ത കണ്ണിന്റെ കൃഷ്ണമണി നീലനിറത്തില്‍ കലങ്ങിക്കിടക്കുന്നു. സങ്കല്പത്തിലുണ്ടായിരുന്ന വിഷാദം നിഴലിട്ട കണ്ണുകള്‍ക്ക് പകരം എന്തോ രഹസ്യസ്വഭാവമുള്ള ആ കണ്ണ് അവളെ വിസ്മയിപ്പിച്ചു.'

ഇങ്ങനെ കഥാപത്രത്തിന്റെ ബാഹ്യചിത്രം മാത്രമല്ല ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളറകളിലേക്കും എത്തുന്നുണ്ട് ആ എഴുത്ത്. 'അന്ന ഏതോ ഒരുള്‍പ്രേരണയോടെ ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയുടെ നേരെ നോക്കി. ആഴങ്ങളെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്ന ഒരു നിശ്ചലത അവള്‍ ആ കണ്ണുകളില്‍ കണ്ടു.' 'ഇരുണ്ട ഒരു മഹാ ശൂന്യത പോലെയായിരുന്നു മനസ്സ്.' 'അന്ന നോക്കുമ്പോള്‍ ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയുടെ മുഖം ഒരു വിശുദ്ധന്റേതു പോലെ ഇരുന്നു.' എന്നൊക്കെ നാം വായിക്കും. എന്നാല്‍, ഇതേ അളവില്‍ ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയുടെ കണ്ണുകളിലൂടെയുള്ള അന്നയുടെ കാഴ്ച വായനക്കാരിലേക്ക് എത്തിക്കുവാന്‍ എഴുത്തുകാരന് സാധിച്ചില്ല എന്ന പരാതിക്കും ഇടമുണ്ട്.

'മൂടിക്കെട്ടിയ ഒരു മഴക്കാല സന്ധ്യ പോലെയായിരുന്നു മറവി.' 'അനുഭവത്തില്‍ നിന്നറിയണം. ചിലപ്പോള്‍ ചിലരുടെ മൗനം അവരുടെ അലര്‍ച്ചയേക്കാള്‍ ഭയാനകമാണ്.' 'കാലത്തിലൂടെ തിരിഞ്ഞു നടക്കുകയായിരുന്നു. ആദിമയുഗങ്ങളിലേക്ക്. ഇളംനിലാവിനൊത്ത വെളിച്ചവും നിശബ്ദതയും കെട്ടിക്കിടക്കുന്ന ആ വഴിക്കൊരു ഗ്രാമീണ ഭംഗിയുണ്ടായിരുന്നു. കുറെ ദൂരം ചെന്നപ്പോള്‍ തോന്നി അത് ജെരൂസലേമിലേക്കുള്ള വഴിയാണെന്ന്.' ഇങ്ങനെ ആലങ്കാരികമായ കവിത തുളുമ്പുന്ന എഴുത്തും ഈ നോവലില്‍ നമുക്ക് കാണാം.

സഹനത്തിന്റെ സങ്കീര്‍ത്തനം.

==========================

സഹനത്തിന്റെ മുള്‍ക്കിരീടച്ചെടികളെ അനുഗ്രഹത്തിന്റെ പൂക്കള്‍ വളരുന്നവയാണവ എന്ന് പറഞ്ഞു നനച്ചു പരിപാലിക്കുന്ന ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയെ അവതരിപ്പിക്കുന്ന നോവലാണ് ഒരു സങ്കീര്‍ത്തനം പോലെ.

സഹനത്തിന്റെ അര്‍ത്ഥം തേടിയ അന്വേഷിയെ .കാണാം. 'ദൈവത്തിനൊരാഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു. ശാപങ്ങള്‍കൊണ്ട് ഒരാളെ അനുഗ്രഹിക്കണമെന്ന്! എങ്ങനെയിരിക്കുമെന്നറിയാന്‍. പുള്ളി ഇപ്പോള്‍ എന്നെ നിരീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.' എന്ന് തമാശ പറയുമ്പോഴും സത്യം മറച്ചു വെക്കുന്നില്ല. 'നിനക്കറിയില്ല കുട്ടീ, എത്ര ദൂരം താണ്ടിയാണ് ഞാനിവിടെ എത്തിയതെന്ന്! എത്ര കുരിശുമരണങ്ങള്‍! ഞാനനുഭവിച്ച ദുരന്തങ്ങളെപ്പറ്റി പറയുമ്പോള്‍ ആ വാക്കാണ് യോജിക്കുന്നത്.' 'ഞാനനുഭവിച്ചതിന്റെ പകുതി കഷ്ടതകള്‍ അനുഭവിച്ച ഒരാള്‍ ഉണ്ടെന്നു വിചാരിക്ക്. തീര്‍ച്ചയായും അയാള്‍ ഒരു മുഴുഭ്രാന്തനായിരിക്കും. ദൈവത്തിന്റെ കൃപ കൊണ്ട് ഞാന്‍ ഭ്രാന്തിന്റെ വക്കില്‍ പിടിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു. അതില്‍ വീഴാതെ. അല്ലെങ്കില്‍ മുഴുവനായിട്ടങ്ങു മുങ്ങിപ്പോകാതെ.'

'അന്ന അദ്ദേഹത്തെ സഹതാപത്തോടെയാണ് നോക്കിക്കാണുന്നത്. ദുഃഖംകൊണ്ട് ഒരു കാടുപോലെ എരിയുന്ന മനസ്സല്ലേ അദ്ദേഹത്തിന്റേത്? എന്നിട്ട് അതിന്റെയൊന്നും പുറമെ കാണിക്കുന്നില്ല. വിധിയുടെ നഖങ്ങളില്‍ കോര്‍ത്തുകിടന്നു പിടയുമ്പോഴും അതിന്റെ വേദനയെ ഒരനുഗ്രഹമായി കാണുന്ന ഇര!' എന്നാല്‍ ഈ സഹനത്തെ ദസ്തയേവ്‌സ്‌കി മഹത്വവല്‍ക്കരിക്കുകയാണ്.

'ഭാവിയിലെ സന്തോഷത്തിനുള്ള അവകാശം നാം നേടേണ്ടത് കയ്പേറിയ അനുഭവങ്ങളിലൂടെയാണ്. കൂടുതല്‍ തീവ്രമായ വേദനകളിലൂടെ മാത്രമേ അതു കരസ്ഥമാക്കാനാവൂ. എന്തിനെയും വിശുദ്ധമായി തീര്‍ക്കുന്നതാണ് പീഡാനുഭവം.' എന്ന് സൈദ്ധാന്തീകരിക്കുന്ന ദസ്തയേവ്‌സ്‌കി ചോദിക്കുന്നു. 'സഹിക്കാന്‍ ഒന്നുമില്ലാത്ത ജീവിതം യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ജീവിതമാണോ?'

ഹൃദയത്തില്‍ തൊട്ട ഒരാള്‍

=========================

ഒരു സങ്കീര്‍ത്തനം പോലെ ഒരു പ്രണയനോവല്‍ കൂടെയാണ്. അന്നയും ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയുമായുള്ള പ്രണയം ഈ നോവലിന്റെ പ്രമേയമാണ്. ഈ പ്രണയത്തെ ഏറ്റവും നൈര്‍മ്മല്യത്തോടെ, വിശുദ്ധിയോടെ അവതരിപ്പിക്കാനാണ് നോവലിസ്റ്റ് ശ്രമിച്ചിരിക്കുന്നത്. 'അഗാധമായ ഹൃദയഭാവത്തോടു കൂടി ദസ്തയേവ്‌സ്‌കി അന്നയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. അന്നേരം ഒരു കടല്‍ പോലെ അവളുടെ ഹൃദയവും ഇളകി മറിഞ്ഞു. തന്റെ ഹൃദയത്തിലും ഒരു കടലുണ്ടെന്ന് അന്നാദ്യമായാണ് അവള്‍ അറിയുന്നത്.' ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നാണ് ഈ പ്രണയം ഉത്ഭവിക്കുന്നത്. പ്രണയം മാത്രമല്ലെ, ജനനവും മരണവും നടക്കുന്നത് ഹൃദയത്തിലാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരാളായിരുന്നു ദസ്തയേവ്‌സ്‌കി. 'മറ്റു ഹൃദയങ്ങളെ തന്നിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിക്കുന്ന നിഗൂഢവും അത്ഭുതകരവുമായ ഒരു മന്ത്രശക്തിയുണ്ട് ആ ഹൃദയത്തിന്.' എന്ന് അന്ന നിരീക്ഷിക്കുന്നു. 'കുറെ നാള് മുമ്പാണ്. ഞാനെന്റെ ഹൃദയം പൂട്ടി അതിന്റെ താക്കോല്‍ എവിടെയോ വലിച്ചെറിഞ്ഞു. ഇപ്പോള്‍ ഓര്‍ക്കുന്നില്ല അതെവിടെയാണെന്ന്. എവിടെയെങ്കിലും കിടന്ന് നിനക്കു കിട്ടിയോ അത്? എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ താക്കോലും കൊണ്ടാണോ നീ വന്നിരിക്കുന്നത്?' എന്ന് ദസ്തയേവ്‌സ്‌കി അന്നയോട് ചോദിക്കുന്നുണ്ട്. ഹൃദയവിശുദ്ധിയില്‍ കോര്‍ത്ത ഈ പ്രണയ നോവല്‍ അതിനൊത്ത ആര്‍ദ്രതയോടെയാണ് എഴുത്തുകാരന്‍ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. 'ഒടുവില്‍ തന്റെ കൈവെള്ളയില്‍ അദ്ദേഹം ചുംബിച്ച ആ നിമിഷം! എന്റെ ദൈവമേ! എന്ന് അന്ന ഹൃദയത്തില്‍ വിളിച്ചു. ഒരുപക്ഷേ, ആ നിമിഷമായിരിക്കും തന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും നല്ല നിമിഷം. ഏറ്റവും സുന്ദരമായ നിമിഷം. ഏറ്റവും അമൂല്യമായ നിമിഷം. ഏറ്റവും ദിവ്യമായ നിമിഷം. തനിക്കിപ്പോള്‍ വിങ്ങിപ്പൊട്ടാന്‍ തോന്നിയതെന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് അന്ന വീണ്ടും ആലോചിച്ചു. എന്തുകൊണ്ടാണ് തന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞത്?' ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയുടെ ഭാഗത്തു നിന്ന് നോവലിസ്റ്റ് ചിന്തിച്ചെഴുതുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്. 'എന്നെ ഇതിനു മുന്‍പ് ആരും ഇങ്ങനെ സ്‌നേഹിച്ചിട്ടില്ല. ഇത്ര അഗാധമായിട്ട്, ഇത്ര തീക്ഷ്ണമായിട്ട്. ഇത്ര നിസ്വാര്‍ത്ഥമായിട്ട്. ഇത്ര വിശുദ്ധമായിട്ട് എന്നുകൂടി പറഞ്ഞാലേ അത് പൂര്‍ണ്ണമാകൂ. എന്തുകൊണ്ട്? എന്റെ കുറ്റങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞ് എന്റെ കുറവുകള്‍ അറിഞ്ഞ് എന്റെ ദൗര്‍ബല്യങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞ് എന്റെ ചീത്തയായ വാസനകളറിഞ്ഞ്. അങ്ങനത്തെ ഒരു സ്‌നേഹത്തെപ്പിന്നെ ഞാനെങ്ങനെ കാണണം? സത്യത്തില്‍ എനിക്ക് ഇപ്പോഴാണ് ദൈവത്തോട് കടപ്പാടു തോന്നുന്നത്. ഈ സ്‌നേഹം കാണിച്ചു തന്നതിന്.' വിശുദ്ധമായ പ്രണയത്തിന്റെ സങ്കീര്‍ത്തനമാണ് ഈ നോവല്‍.

സ്‌നേഹത്തിന്റെ പ്രഭാഷകന്‍

==========================

ദസ്തയേവ്സ്‌കിക്ക് അന്നയോടുണ്ടായ പ്രണയം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യത്തേതല്ല. തന്റെ പൂര്‍വ്വ പ്രണയങ്ങളെ വിശകലനം ചെയ്യുന്നതിലൂടെ സ്‌നേഹത്തിന്റെ പ്രഭാഷകനാവുന്ന ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയെയാണ് പെരുമ്പടവം ശ്രീധരന്‍ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയുടെ സ്‌നേഹം യുക്തിയുടെ മതില്‍ക്കെട്ടുകള്‍ക്കുള്ളില്‍ തടവിലല്ല. 'സ്‌നേഹം അങ്ങനെയുമുണ്ട്. ഏതു മുറിവും സഹിച്ചുകൊണ്ട്.ഏതവമാനവും സഹിച്ചുകൊണ്ട്. ചിലപ്പോള്‍ ഒരിക്കലുംതിരിച്ചുകിട്ടുകയില്ലെന്നറിഞ്ഞുകൊണ്ട്.' 'സൗന്ദര്യവും ധനവും നോക്കിയാണോ സ്‌നേഹിക്കുന്നത്? സ്‌നേഹത്തിനങ്ങനെയൊന്നുമില്ല. സ്‌നേഹം അന്വേഷിക്കുന്നത് സ്‌നേഹമാണ്. അല്ലാതെ സൗന്ദര്യവും ധനവും പദവിയുമൊന്നുമല്ല.' സ്വപ്നം പോലെ ഒരു സ്‌നേഹം. പ്രളയം പോലെയൊരു പ്രണയം. 'ആ സ്‌നേഹം ഹൃദയത്തില്‍ വന്നലയ്ക്കുന്നു. ഒരു പ്രളയവാരിധിയുടെ പ്രക്ഷുബ്ദതയോടെ. എങ്ങനെയായിരുന്നു ആ സ്‌നേഹത്തിന്റെ ആരംഭം? ഓര്‍ത്തുനോക്കുമ്പോള്‍ അതിനോരാരംഭമില്ല. പൊടുന്നനവെ ഒരു പ്രളയം പോലെ അത് സംഭവിച്ചു. നിശബ്ദമായിട്ട്. ആത്മാവും ആത്മാവും തമ്മിലുള്ള ഒരാകര്‍ഷണം. അതിന്റെ ലയം. ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഒരു സ്വപ്നം പോലെയാണ്.'

'സ്‌നേഹമെന്നു പറഞ്ഞാല്‍ മനസ്സിന്റെയും ശരീരത്തിന്റെയും ഉത്സവം! അല്ലാതെന്ത്? സ്‌നേഹത്തില്‍ ഒരു സ്വാര്‍ത്ഥതയുണ്ട്. താന്‍ സ്‌നേഹിച്ചതിനെ തനിക്കു തന്നെ വേണം. മുഴുവനായിട്ട്.' ചിലപ്പോള്‍ നഷ്ടപ്പെടുമ്പോഴേ സ്‌നേഹം അതിന്റെ വില മനസ്സിലാക്കുകയുള്ളൂ. തന്റെ ആദ്യ ഭാര്യ മരിച്ചതിനെപ്പറ്റി ദസ്തയേവ്‌സ്‌കിയെക്കൊണ്ട് നോവലിസ്റ്റ് ചിന്തിപ്പിക്കുന്നതിങ്ങനെയാണ്. 'അത്രമേല്‍ സ്‌നേഹിച്ച ഒരാളുടെ മരണം നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ എത്ര നിശൂന്യമാക്കിത്തീര്‍ക്കുമെന്ന് ഇപ്പോള്‍ ഞാനറിയുന്നു.' 'ഞാനെന്റെ ജീവിതത്തില്‍ കണ്ടിട്ടുള്ള ഏറ്റവും നല്ല സ്ത്രീ അവളായിരുന്നു. അവള്‍ പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ശവക്കുഴിയില്‍ അവളോടൊപ്പം എന്താണ് അടക്കിയിരിക്കുന്നതെന്ന് ഞാനറിയുന്നത്.'

അതേ സമയം പരസ്പരം അറിയാതെയുള്ള, അംഗീകരിക്കാതെയുള്ള സ്‌നേഹം ഒരു തടവറയാണെന്നും ഈ പ്രഭാഷകന്‍ എടുത്തു പറയുന്നുണ്ട്. 'ആശിച്ചും നിരാശപ്പെടുത്തിയും കഷ്ടപ്പെടുത്തിയുമുള്ള ഈ സ്‌നേഹം എന്തൊരു സ്‌നേഹമാണ്!' 'സ്‌നേഹം വഷളായാല്‍ അതിനേക്കാള്‍ വഷളായിട്ട് വേറെ വല്ലതുമുണ്ടോ?'

ദൈവവുമായി ഒരു സംവാദം

===========================

ദൈവവുമായി സംവദിക്കാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നയാളാണ് ഏകാന്തതതയുടെ ഈ താപസി, ദസ്തയേവ്‌സ്‌കി. 'തിന്മ ചെയ്യാന്‍ മനുഷ്യനെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതാരാണ്? തിന്മ ചെയ്യാന്‍ മനുഷ്യനെ നിര്ബന്ധിക്കുന്നതെന്താണ്? ലോകം കുറേക്കൂടി നന്നായി സൃഷ്ടിക്കാമായിരുന്നു എന്ന് സത്യത്തില്‍ ഇപ്പോള്‍ അങ്ങേയ്ക്ക് തോന്നുന്നില്ലേ? മനുഷ്യന്റെ സൃഷ്ടിയുടെ കാര്യത്തിലെങ്കിലും ആ സംശയം ന്യായമാണെന്ന് ഞാന്‍ വിചാരിക്കുന്നു. മനുഷ്യന്‍ തിന്മ ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ അതിന്റെ കാരണത്തില്‍ നിന്നും ഉത്തരവാദിത്വത്തില്‍ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു മാറുവാന്‍ അങ്ങേയ്ക്കു കഴിയുമോ? മനുഷ്യനില്‍ ആ ദൗര്‍ബല്യങ്ങള്‍ വച്ചതാരാണ്?' പ്രപഞ്ച രഹസ്യങ്ങളും മനുഷ്യന്റെ കഷ്ടപ്പാടിനുള്ള ഉത്തരവുമാണ് അദ്ദേഹം ചോദിക്കാനുദ്ദേശിക്കുന്നത്.

'മനുഷ്യര്‍ ഉറങ്ങി കിടക്കുമ്പോള്‍ രാത്രിക്കിത്ര ഭംഗിയെന്തിന്? പെട്ടെന്ന് ദസ്തയേവ്‌സ്‌കി ദൈവത്തെക്കുറിച്ചോര്‍ത്തു. ദൈവേച്ഛയില്‍ ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന നിഗൂഢതയെന്ത്?' ഓരോ മനുഷ്യരിലുമുള്ള നന്മയുടെയും തിന്മയുടെയും ഉത്തരവാദിത്വം അവരുടെ ഉള്ളില്‍ അത് നിറച്ച ദൈവത്തിനാണ് എന്ന് ചിന്തിക്കുന്ന കഥാപാത്രം. മനുഷ്യരുടെ തെറ്റുകള്‍ക്ക് മനുഷ്യനെ മാത്രം കുറ്റം പറയാന്‍ പാടില്ല എന്നതാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ തത്വശാസ്ത്രം. 'വെറുക്കുന്ന ഒരാളെ അതേ സമയം തന്നെ സ്‌നേഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതെന്തുകൊണ്ടാണ്? കാര്യങ്ങളെല്ലാം നമുക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല.മനസ്സ് വലിയ ആഴമുള്ള ഒന്നാണ്.ചിലപ്പോള്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ ഒരു ഘനനീലിമ. ചിലപ്പോള്‍ അടി കാണാം. അനുഗ്രഹവും ശാപവും വേര്‍തിരിക്കുന്നത് എങ്ങനെ?'

ചോദ്യങ്ങള്‍ അവസാനിക്കുന്നില്ല. പക്ഷെ ദൈവവുമായുള്ള ബന്ധത്തിലൂടെ മാത്രമേ മനുഷ്യന്‍ നേരിടുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാനാവൂ എന്ന് അസന്നിഗ്ധമായി പ്രഖ്യാപിക്കുന്നുമുണ്ട് ഒരു സങ്കീര്‍ത്തനം പോലെയിലെ ദസ്തയേവ്‌സ്‌കി.

'സ്‌നേഹത്തെയും വ്യസനങ്ങളെയും കുറിച്ചെഴുതുമ്പോള്‍ ഈ മനുഷ്യന്‍ ഒരു സ്‌നേഹദൂതനെപ്പോലെ തോന്നിപ്പിക്കുന്നു.' എന്ന അന്നയുടെ വാക്കുകള്‍ നമ്മുടെ മനസ്സില്‍ എഴുതുന്നതിന് നോവലിസ്റ്റിന്റെ തൂലികയ്ക്ക് ആവുന്നുണ്ട്. ഒപ്പം തന്നെ 'സ്‌നേഹത്തെയും അതിന്റെ വ്യസനങ്ങളെയും കുറിച്ചെഴുതുമ്പോഴത്തെ എഴുത്തുകാരന്‍ വേറെ, ആ എഴുത്തുകാരന്‍ കുടികൊള്ളുന്ന മനുഷ്യന്‍ വേറെ.' എന്ന പ്രായോഗികതയും നമ്മെ സ്വപ്നത്തില്‍ നിന്ന് ഉണര്‍ത്തുന്നുണ്ട്.

'ചില നേരങ്ങളില്‍ ഒരപരിചിതനെപ്പോലെ നഗരം തന്നെ നോക്കുന്നു. നീ ഏതാണെന്ന് ചോദിക്കുന്നു. അപ്പോള്‍ താന്‍ ഈ ഭൂമിയില്‍ ആര്‍ക്കും വേണ്ടാത്ത ഒരാളായിത്തീരുന്നു. അതൊക്കെ കുറച്ചു നേരത്തേക്കേയുള്ളൂ. പിന്നെ വീണ്ടും ഈ നഗരം തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട നഗരമായിത്തീരുന്നു. കഠിനമായ സങ്കടവും കടിച്ചമര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് ഈ നിരത്തുകളിലൂടെ കടന്നു പോകുമ്പോള്‍ ഈ നഗരം സാന്ത്വനിപ്പിക്കുന്നു. നിശബ്ദമായിട്ട്.' അതിജീവനത്തിനുള്ള ഒറ്റമൂലികള്‍ അടങ്ങിയതാണ് ഈ പുസ്തകം.

'എല്ലാവരും തന്നെ അവഗണിക്കുന്നു എന്നു വിഷാദിച്ചാല്‍ മതിയോ? താന്‍ എല്ലാവരില്‍ നിന്നും അകന്നു പോവുകയാണെന്നെന്താ തോന്നാത്തത്? നിന്ദനവും ഒറ്റപ്പെടുത്താലും അവഗണനയുമൊക്കെയുണ്ട്. അത് അന്നയ്ക്കുമറിയാം. എന്നാല്‍ ഈ ആള്‍ ഈ അപകര്‍ഷതാബോധമൊക്കെ ഉപേക്ഷിച്ച് ഇതാ ഞാന്‍ എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ പ്രശ്‌നം തീര്‍ന്നു. പക്ഷെ സ്വയം തോന്നണ്ടേ?' എന്ന് അന്നയെക്കൊണ്ട് പറയിക്കുന്ന നോവലിസ്റ്റ് പക്ഷെ, അന്ന തരണം ചെയ്ത പ്രതിസന്ധികളുടെ കടലിനെയും ദസ്തയേവ്‌സ്‌കി എന്ന നോവലിസ്റ്റിന്റെ മഹത്വത്തിന്റെ നാളുകളെയും നോവലിന്റെ കാലത്തില്‍ നിന്ന് പുറത്തു നിര്‍ത്തിയത് വായനക്കാരുടെ ദൗര്‍ഭാഗ്യം എന്നെ പറയേണ്ടൂ.

ദസ്തയേവ്‌സ്‌കി എന്ന വലിയ എഴുത്തുകാരനിലേക്കുള്ള ഒരു തീര്‍ത്ഥയാത്രയാണ് പെരുമ്പടവം ശ്രീധരന്‍ എഴുതിയ ഒരു സങ്കീര്‍ത്തനം പോലെ എന്ന നോവല്‍.

(സങ്കീര്‍ത്തനം പബ്ലിക്കേഷന്‍സ്)

malayalambooksreview.blogspot.com /2019/01/blog-post_27.html

Matilda McCrear : last known survivor of transatlantic slave trade

My Highlights

You haven’t highlighted anything yet

When you select text while you’re reading, it'll appear here.

'Remarkable' woman discovered as last known survivor of transatlantic slave trade

By

 

Jack Guy

cnn.com

Matilda McCrear arrived in Mobile, Alabama, in 1860.

A woman who was taken from Africa when she was just two years old has been identified as the last known survivor of the transatlantic slave trade.

Matilda McCrear was taken from West Africa to Mobile, Alabama, on board the last slave transport ship, the Clotilda, in July 1860, a UK researcher has discovered, uncovering the life of a remarkable woman.

McCrear was transported alongside her mother Gracie, three older sisters, and a man who became her stepfather, according to a press release from Newcastle University. Her two brothers were left in West Africa.

McCrear, her mother and one sister were bought by the same slaveowner, while the other two siblings were never seen again.

She died in 1940 when she was 81 or 82. McCrear's grandson, Johnny Crear, now 83 years old, said he had "no idea" she had been on the Clotilda and said the new information will help him trace his family tree.

Hannah Durkin, a lecturer from Newcastle University, UK, uncovered McCrear's history.

Last April, Durkin revealed the story of another woman, Redoshi, who was thought to be the oldest known survivor, but McCrear lived three years longer than her.

Johnny Crear, 83, is Matilda McCrear's grandson.

"In some ways Matilda was more fortunate than the vast majority of Middle Passage survivors," said Durkin.

"She got to stay with her mother and one of her sisters, and because she was only two when she was taken from Africa, she was still very young when she was emancipated."

However Durkin emphasized that McCrear's life was "incredibly hard" and "highlights the horrors of slavery."

She went on to live a "remarkable" life and resisted society's expectations of a black woman in the US South following emancipation, according to Durkin.

"She didn't get married. Instead, she had a decades-long common-law marriage with a white German-born man, with whom she had 14 children," said Durkin.

"Even though she left West Africa when she was a toddler, she appears throughout her life to have worn her hair in a traditional Yoruba style, a style presumably taught to her by her mother."

McCrear also changed her name from Creagh, her former enslaver's spelling, added Durkin, and also campaigned for compensation as a survivor of the Clotilda.

Another survivor, Cudjo 'Kossola' Lewis, had received financial assistance, and McCrear made a claim for herself and Redoshi.

Her request was ultimately rejected but McCrear was interviewed in the Selma Times-Journal as a result, and Durkin found the paper during her research.

Durkin's work, "Uncovering the Hidden Lives of Last Clotilda Survivor Matilda McCrear and her Family," is published in Slavery and Abolition: A Journal of Slave and Post-Slave Studies.

McCrear's grandson, Crear, of Selma, Alabama, was surprised to learn about his grandmother's story.

"Her story gives me mixed emotions because if she hadn't been brought here, I wouldn't be here. But it's hard to read about what she experienced," said Crear.

However the stories of her resistance to oppression fitted with what he had been told about his grandmother. "I was told she was quite rambunctious," he said.

And learning about McCrear's story has given the family valuable information in their search to fill in the family tree.

Durkin said she hopes her research will enable more descendants of transatlantic slave trade survivors to trace their ancestry.

എം.എന്‍.വിജയന്‍ മാഷിന്റെ ഉദ്ധരണികള്‍

By vidposts.blogspot.com18 min


സമരങ്ങള്‍ നടക്കുമ്പോള്‍

'സമരങ്ങള്‍ നടക്കുമ്പോള്‍ പൊതുമുതലിന് നാശം ഉണ്ടാകും. ഇത് പ്രാചീനമായ ഒരു തെറ്റാണ്. ജനങ്ങളെ പ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കുന്ന ' പരിഷ്‌കാരങ്ങള്‍' നടപ്പാക്കുകയും സ്വസ്ഥവും സുരക്ഷിതവുമായ പ്രസ് ക്ലബുകളില്‍ ഇരുന്നു പൊതു മുതലിനെകുറിച്ച് വിലപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവര്‍ ഇതിനു പിന്നിലെ കാരണങ്ങള്‍ എന്താണെന്നതിനെ കുറിച്ചും ഓര്‍ക്കേണ്ടതാണ്. പൊതുമുതല്‍ മന്ത്രിമാര്‍ക്ക് മാത്രം നശിപ്പിക്കാന്‍ ഉള്ളതാണെന്ന് നമ്മുടെ ഭരണ ഘടനയില്‍ പറഞ്ഞിട്ടില്ല. അടികൊണ്ടും വെടികൊണ്ടും അതിനിടെ തകര്‍ന്നത് ആളുകളുടെ ശരീരങ്ങള്‍ ആണ്. ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ പൊതു മുതലില്‍ ജനങ്ങളും പെടും എന്ന വിനീത ബോധം ഭരിക്കുന്നവര്‍ക്ക് ഉണ്ടാകേണ്ടതാണ്.'

'വേട്ട നായിക്കള്‍ വീണ്ടും വരും' എന്ന ലേഖനത്തില്‍ നിന്നു . 

............ ആദ്യവും പിന്നീടും മുത്തങ്ങയില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ ആദിവാസികള്‍ക്ക് കിട്ടിയത് കലയോ സാഹിത്യമോ ആയിരുന്നില്ല. അവര്‍ക്ക് ആവശ്യമുള്ള ഭക്ഷണമായിരുന്നു.പിന്നെ ഉടുതുണിക്ക് മറ് തുണിയും . അതായിര്ടുന്നു സംഘം അവിടെ എത്തിച്ചത്. കൊടുക്കേണ്ടത് ആവശ്മുള്ളവര്‍ക്കാണ് എന്നും  അറിയാമായിരുന്നു. കഞ്ഞി വിളമ്പേണ്ടതു പാത്രത്തിലാണ് പത്രത്തില്‍ അല്ല. കാടന്മാര്‍ക്ക് നാം സംസ്‌കാരം എത്തിച്ചു കൊടുക്കേണ്ടതില്ല. അതവര്‍ക്ക് വേണ്ടുവോളമുണ്ട്. സ്വന്തം ചര്‍മം പോലെ അവര്‍ അത് സ്വയം അറിയാതെ കൊണ്ട് നടക്കുന്നു. ഉറങ്ങുമ്പോള്‍ അതവരുടെ കൂടെ കിടന്നുറങ്ങുന്നു.


നഷ്ടജാതകം, പുനത്തില്‍ കുഞ്ഞബ്ദുള്ള, പേജ് 116

വായനയും കഥയെഴുത്തും ചെറുപ്പം തൊട്ടേ ഒരു ശീലമായി മാറി. ഇംഗ്ലീഷ് നോവലുകളും കഥകളും വായിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നത് മാതൃഭാഷയിലായിരുന്നു. അങ്ങനെയാണ് എന്റെ മലയാളം തലയില്‍ കയറിയത്. പ്രൊഫസര്‍ എം. എന്‍. വിജയന്‍ ഇരിക്കുന്ന മുറിയിലേക്ക് ഞാന്‍ കടന്നു ചെന്നു. എന്റെ കയ്യില്‍ പൂരിപ്പിച്ച ഒരു അപേക്ഷാഫോറം ഉണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹം അതിലൂടെ കണ്ണോടിച്ചു. കണ്ണുകള്‍ തീക്ഷ്ണങ്ങളായിരുന്നു.

തല ചെരിച്ചു പിടിച്ച് കണ്ണുകള്‍ അല്പം ചിമ്മി എന്നോട് ചോദിച്ചു:

'എന്താണ് കാര്യം?''അനുഗ്രഹിക്കണം' ഞാന്‍ അപേക്ഷിച്ചു.'അതിന് ഞാന്‍ ഗുരുവല്ലല്ലോ' തലയുയര്‍ത്താതെ മാഷ് പറഞ്ഞു.ജീവിതത്തില്‍ കേട്ട ഏറ്റവും വലിയ ഗുരുവചനമായിരുന്നു അത്. അല്പ നേരത്തെ നിശബ്ദത. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: ''കുഞ്ഞബ്ദുള്ള കഥയെഴുതാന്‍ മലയാളം എം. എ പഠിക്കേണ്ടതില്ല. കഥയെഴുതാന്‍ അക്ഷരം മാത്രം അറിഞ്ഞാല്‍ മതി.' എന്റെ അപേക്ഷാഫോറം അദ്ദേഹം ഉള്ളം കയ്യിലിട്ട് ചുരുട്ടിക്കൊട്ണ്ടിരുന്നു. പിന്നെ പറഞ്ഞു:'എം. എ. പാസ്സായാല്‍ ഭാഷാ അദ്ധ്യാപകനാകാം. പക്ഷേ അതിലും നല്ലത് ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നതാണ്. ചുരുട്ടിക്കൂട്ടിയ അപേക്ഷാഫോറം അദ്ദേഹം ചവറ്റു കുട്ടയിലെറിഞ്ഞു. പിന്നെ പഴയകാല മാര്‍ക്ക് ലിസ്റ്റുകളിലൂടെ അദ്ദേഹം കണ്ണോടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

'കുഞ്ഞബ്ദുള്ള മെഡിക്കല്‍ കോളേജില്‍ ചേര്‍ന്നു കൊള്ളൂ.. ഒരു ഡോക്ടറായി തിരിച്ചു വരൂ. ഒരുപാട് കഥകള്‍ എഴുതാനാകും.' എന്നെ നോക്കി അദ്ദേഹം ചിരിച്ചു. വൈകുന്നേരത്തെ വെയില്‍ പോലെ ഒരു തളര്‍ന്ന ചിരി. 1962 മെയ് മാസത്തിലെ ആ കൂടിക്കാഴ്ച എന്റെ ജീവിതത്തെ തകിടം മറിച്ചു.


'യുദ്ധവും സമാധാനവും' എന്ന ലേഖനത്തില്‍ നിന്നു.

'കാര്‍ണ്ണാടിക്ക് സംഗീതം കേട്ട് കൊണ്ടിരിക്കുന്നവര്‍ക്ക് ഹിന്ദുസ്ഥാനി സംഗീതം മോശമായി തോന്നും. നേരെ മറിച്ചും. ശീലത്തില്‍ നിന്നാണ് അഭിരുചി ഉണ്ടായിതീരുക. ഇത് ഭക്ഷനത്തിന്റെയോ അഭിപ്രയങ്ങളുടെയോ അഭിരുചി ആയിത്തീരാം. ഇങ്ങനെ നിരന്തരമായി പ്രത്യയനം ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആളെ സംബന്ധിചെടുത്തോളം അയ്യാള്‍ അഭിപ്രായങ്ങളുടെ സ്വരൂപമായി രൂപാന്തരപ്പെടുന്നു. ഒരു തമിഴനുള്ള ഭാഷാ സ്‌നേഹം എന്ന് പറയുന്നത് അത് കൊണ്ടാണ്. അവനവന്റെ ഭാഷയാണ് യഥാര്‍ത്ഥ ഭാഷ. വേറെയൊന്നും ഭാഷയല്ല. അത് തമിഴ് ആകാം, ബംഗാളി ആകാം, മറ്റെതുമാകം. ഇത് ഒരു ടെസ്റ്റ് അഡിക്ഷന്‍ കൊണ്ട് ഉണ്ടായി തീരുന്ന മാറ്റമാണ്. അഭിരുചികളുടെ ഒരു ലഹരി ഉണ്ടായി തീരുകയാണ്. മറ്റ് ഭാഷകള്‍ എല്ലാം ചെറുതാണ് എന്ന് ഇക്ബാല്‍ തന്നെ ഒരിക്കല്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് . ഉറുദു ഒരു മനോഹരമായ ഭാഷയാണ് അത് പേര്‍ഷ്യന്‍ ഭാഷയുടെ അടുത്തൊന്നും എത്തില്ല എന്ന്. ഒരു നാടിനെക്കുറിച്ചുള്ള അഭിരുചി അല്ലെങ്കില്‍ അഭിമാനം മറ്റുള്ളവരെ ചെറിയവര്‍ ആയി കാണാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നമുക്ക് ചെയ്യാന്‍ കഴിയാത്ത ഒന്നും ഇല്ല എന്ന തോന്നല്‍. മറ്റുള്ളവര്‍ നമുക്ക് താഴെയാണ് എന്ന തോന്നല്‍ ഉണ്ടയിത്തീരുകയും അതൊരു ആധിപത്യത്തിന്റെ ഭാഗമായിതീരുകയും ചെയ്യുന്നു അത് കൊണ്ട് എല്ലായ്‌പോഴും ആവേശംആണ്. ഒരു രാജ്യത്തെ ജനങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ഒരു ഉന്മാദ കാലാവസ്ഥ യുണ്ടയിട്ടുണ്ടാങ്കില്‍ ഒരു സ്‌ഫോടനമുണ്ടാവുമെന്നും ഒരു യുദ്ധ സാദ്ര്ശ്യമായ അവസ്തയുണ്ടാകുമെന്നും നമുക്ക് ഊഹിക്കാന്‍ കഴിയും.'

അഭിരുചി വൈവിധ്യം

'നമ്മുടെ സംസ്‌കാരത്തിന്റെ അഭിരുചി വൈവിധ്യം, അനുരാഗത്തിന്റെ വര്ണവൈവിധ്യം എന്നിവയെല്ലാം നഷ്ടപ്പെടു കയും സ്‌നേഹത്തിന്റെ അടയാളം ഒരു പ്രഷര് കുക്കറോ വാഷിംഗ് മെഷീനോ ആണെന്ന് നമ്മുടെ ബുദ്ധി തെറ്റിദ്ധരിക്കാനിട വരികയും ചെയ്യുന്നു. ഇങ്ങനെ നമ്മുടെ ജീവിതം സാംസ്‌കാരികമായി എത്രമേല് ദരിദ്രമായി ക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്ന തിരിച്ചറിവാണ് വാസ്തവത്തില് ഭാഷയുടെയും വിദ്യാഭ്യാസ ത്തിന്റെയും തലങ്ങളില് എത്തുമ്പോള് നാം വേദനയോടെ നേടുന്ന അറിവ്. മലയാള ഭാഷ എന്റെ ഹൃദയത്തിലെ പൂവാണ് എന്നും അതെന്റെ സ്‌നേഹത്തിന്റെ ആര്ദ്രതയാണ് എന്നും എന്റെ കോപത്തിന്റെ തുടിപ്പാണ് എന്നും എന്റെ മൗഢ്യത്തിന്റെ കറുപ്പാണ് എന്നും അറി യുന്നതിലാണ് ആ ഭാഷയെ നില നിര്‌ത്തേണ്ടത്. ഞാന് ഉണ്ടാക്കുന്ന എന്റെ പുഷ്പമാണ് എന്റെ ഭാഷ എന്നും ഇത്തരം അനേകം പൂക്കള് വിരിയുമ്പോള് അത് ലോകത്തിന്റെ വലിയ പൂന്തോപ്പായിത്തീരുന്നു എന്നും മറ്റെല്ലാ ജൈവവസ്തുക്കളുടെയും അതി ജീവനത്തിനു ജൈവവൈവിധ്യം സഹായിക്കുന്നതു പോലെ നമ്മുടെ സാംസ്‌കാരിക പ്രതികരണങ്ങളുടെയും വൈവിധ്യം ആവശ്യമാണ് എന്നു തിരിച്ചറിയുന്നതിനും ഉള്‌ക്കൊള്ളുന്നതിനും ആഗോളവത്കരണം തടസ്സമായി മാറുന്നു''

മദ്യത്തിന്റെ ഒരു ഗുണം

''വ്യവസ്ഥകളെ അലിയിക്കുന്നു എന്നതാണ് മദ്യത്തിന്റെ ഒരു ഗുണം.ആലോചിച്ച് അസത്യം പറയുവാന് കഴിയാത്ത ഒരവസ്ഥ അതുണ്ടാക്കുന്നു.സമുദായത്തിന്റെ ശിഥിലസത്യം അങ്ങനെ വിളിച്ച് പറയുന്നതുകൊണ്ടാണ് മദ്യശാലകള് മാന്യതയില് നിന്നും നൂറ് മീറ്റര് ്കലെയായിരിക്കണം എന്ന് നാം ശഠിക്കുന്നത്.സത്യം പോലെ അപ്രിയമായി നമുക്ക് മറ്റെന്തുണ്ട്?'' ''കുട്ടി ഉണര്ന്നിരുന്നാല് പലതും ചോദിക്കും. അത് കൊണ്ട് അമ്മ കുട്ടിയെ ഉറക്കുന്നു. കുട്ടി എനിക്കെവിടെ പാല് എന്ന് ചോദിക്കുന്നു. എനിക്കെവിടെ ഭക്ഷണം എന്ന് ചോദിക്കുന്നു. കിടപ്പാടം എവിടെ എന്ന് ചോദിക്കുന്നു. എനിക്ക് കളിക്കാനുള്ള സ്ഥലം എവിടെ എന്ന് ചോദിക്കുന്നു. എനിക്ക് വളരുവാനുള്ള ആകാശമെവിടെന്ന് ചോദിക്കുന്നു. കുട്ടി അങ്ങനെ ചോദിക്കാതിരിക്കാന് വേണ്ടി കുട്ടിയെ നമുക്ക് ഉറക്കിക്കിടത്താം. പക്ഷേ അപ്പോഴും നാം പറയുന്നു ഇതെല്ലാം നിങ്ങളുടെ നന്മയ്ക്ക് വേണ്ടിയാണ്. സമൂഹത്തെ വശീകരിക്കാനുള്ള ഒരു മാര്ഗ്ഗം സമൂഹത്തെ ഉറക്കിക്കിടത്തുകയാണ്. ഇത് കല കൊണ്ടാകാം. പല തരത്തിലുള്ള കലകള് ലോകത്തിലെ മനുഷ്യരെ ഉറക്കാന് ഉപയോഗിച്ചിട്ടുള്ള സാധനങ്ങള് ആണ്. സമൂഹത്തെ ഉറക്കുമ്പോള് അതുകൊണ്ട് നമുക്ക് നേട്ടമുണ്ടാകണമെങ്കില് ഉറങ്ങുന്ന സമുദായത്തില് നാം ഉണര്ന്നിരിക്കണം. അതുകൊണ്ട് മദ്യപാനത്തെ ക്കുറിച്ച് വല്ല വിവരവുമുള്ളവര് മറ്റുള്ളവരെ മദ്യപിക്കാന് അനുവദിക്കുകയും താന് മാത്രം മദ്യപിക്കാതെ കാത്തിരിക്കുകയുമാണ് ചെയ്യുന്നത്....''

ജനാധിപത്യം

''ജനാധിപത്യം എന്നത് വളരെ എളുപ്പമുള്ള ഒരു പ്രവര്ത്തനമല്ല.ജനാധിപത്യം എന്ന് പറയുന്നത് എന്റെ അഭിപ്രായം പോലെ തന്നെ മൂല്മുള്ളതാണ് മറ്റുള്ളവരുടെ അഭിപ്രായവം എന്ന് സമ്മതിക്കലാണ്.അങ്ങനെ സമ്മതിക്കുകയെന്നത് സാധാരണമനുഷ്യര്ക്ക് സാധ്യമായ ഒരു കാര്യമല്ല.വേറെയൊരു നിവൃത്തിയുമില്ലാത്തതു കൊണ്ടാണ് നിങ്ങള് ഒരു ജനാധിപത്യവാദിയാകുന്നത്.അതുകൊണ്ടാണ് ജനാധിപത്യത്തില് ഒരു വ്യാജന് അടങ്ങിയുട്ടുണ്ടെന്ന പറയുന്നത്.''

''ജനങ്ങളിലേക്ക് പോവുക എന്നതിനേക്കാള് എളുപ്പം ജാതിയിലേക്കും മതത്തിലേക്കും പോവുക എന്നുള്ളതാണ് കൂടുതല് ലാഭകരം എന്നും,അത് ഒരു മൊത്തക്കച്ചവടം പോല അപകടരഹിതമാണ് എന്നുള്ളതു കൊണ്ട് പാര്ട്ടി ഇപ്പോള് ജനങ്ങളെ കൈയ്യൊഴിയുകയും ജാതിയേയും മതത്തേയും കൂട്ടുപിടിക്കുകയും ചെയ്ത് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.''